Hofizlar ertalabki nahor oshidagi xizmatlariga kech qolib, mashinada shoshib toʻyxonaga ketayotishsa, orqa oʻrindiqda oʻtirgan shogirdi qoʻshiq xirgoya qilishni boshlabdi. Shunda “Sostav” boshligʻi:
— Jim ketgin, asabimni “buzmasdan”! Oʻzi kech qolib ketyapmiz, - desa, shogird:
— Ha, toʻyni egasi soʻrasa, biz bir soat oldin boshlaganmiz deymiz, - degan ekan.
— Tabriklayman do‘stim! Uylanibsan. To‘ydan keyin hayotingda nima o‘zgarishlar ro‘y berdi?
— Avval bitta odamga ovqat qilardim.
— Endi-chi?
— Endi, ikki kishilik ovqat qilyapman.
Askarlar safda tursa, komandir kelib:
— Oddiy askar Jamilov, safdan chiq! - debdi.
Shunda Jamilov turgan joyida yerga yiqilibdi. Komandir unga:
— Nima bo‘ldi? - desa,
— Orqamdagi boshqa bir askar safdan chiqdi, - debdi.
Sinfdosh do‘stlardan biriga dedi:
— Eshmat bilasanmi, sinfdoshimiz bor-ku Toshmat.
— Xo‘sh?!
— Juda puldan qiynalib qolgan ko‘rinadi.
— Yo‘g‘-e, nega? Qayerdan olding bu gapni?
— Kecha birrov ko‘rib o‘tay deb uyiga kiruvdim. Ishonasanmi, ikki qizi yonma-yon o‘tirvolib bitta pianinoni chalyapti!