Doda latifalar

Poyezd. Kupeda ikki kishi ketyapti. Birinchisini qulog‘i kar, ikkinchisi berilib saqich chaynayapti. Shunda birinchi ikkinchi kishiga qarab turib
— Gapirayatgan gaplaringizni foydasi yo‘q, men karman — dermish.

Ikki qo‘shni ayol suhbatlashyapti:
— Ovqat qilish uchun erimni kartoshkaga jo‘natsam ko‘chada mashina urib ketibdi.
— Voy, endi nima qilasiz?
— Endi tuxum qovurib qo‘ya qolaman.

Bir yigit yo‘lda ketayotib, bir ko‘zi ko‘r cholga turtilibdi.
— Chol: Hey, qo‘ng‘iroqchani chalib yursang bo‘lmaydimi?
— Yigit: Qanaqa qo‘ng‘iroqcha?
— Chol: Bilmaysanmi ko‘r bilan ko‘r to‘qnashib ketmasligi uchun qo‘ng‘iroqcha olib yurishadi!
— Yigit: Eh, otaxon ko‘rmayapsizmi men ko‘r emasman!

Bir kun samolyotda hayvonlar uchib ketvotganakan. Shunda bir qarg‘a styuardessani chaqiradigan tugmachani bosibdi. Styuardessa kelib qarg‘aga:
— Nima xizmat, - debdi.
Qarg‘a:
— Xizmat yo‘q, hazillashdim, - debdi.
Styuardessa jahli chiqib indamiy qaytib ketibdi. Keyin qarg‘a yana tugmachani bosib styuardessa chaqiribdi. Styuardessa kelib yana:
— Nima xizmat, - deb so‘rabdi.
Qarg‘a yana:
— Xizmat yo‘q hazillashdim, debdi.
Styuardessani yana jahli chiqib indamiy ketibdi. Nariroqda bo‘ri kuzatib o‘tirgan ekan. Bo‘riyam tugmachini bosibdi. Styuardessa kelib:
— Sizga nima xizmat, debdi.
Bo‘riyam:
— Xizmat yo‘q, manam hazillashdim, - debdi.
Shunda styuardessani battar jahli chiqib qarg‘a bilan bo‘rini samolyotdan tashab yuboribdi. Qarg‘a bo‘rini oldiga kelib:
— Ey, bo‘ri uchishni bilasami, debdi
Bo‘ri:
— Yo‘q, - desa
Qarg‘a:
— Unda nimaga hazillashasan, debdi.

Bir odamning uyi yonayotgan ekan, pojarniyga telefon kilib:
— Tez yetib kelinglar, - debdi.
Pojarniklar tezda kelishibdi. Haligi odam:
— Tezda suv sepinglar uyim yonayabdi, - desa
Pojarnik yigitlar hayron bo‘lib:
— Tez kelinglar deganiz uchun taksi ushlab kelibmiz, - dermish

Afandi bozor aylanib yurib, bir zargarlik do‘koni yonida tilla buyumlarni tomosha qilib, uzoq turib qoldi.
— Ha, birodar, buncha tikilib qoldingiz? — deb so‘radi zargar.
— Mana bu oltin buyumlarga havasim kyelib qoldi. Nazarimda, bu zargarlik do‘koni bo‘lsa kerak-a?
— Yo‘g‘-e, ko‘zingiz ojizroqmi o‘zi? — dedi zargar o‘zicha hazillashgan bo‘lib, — bu yerda eshakning kallasi sotiladi-ku!
— Shunaqami? Menimcha, savdongiz juda o‘ngidan kelayotganga o‘xshaydi-ya?
— Qayoqdan bildingiz?
— Shunday katta do‘konda faqat bittagina eshakning kallasidan boshqa narsa qolmabdi-ku!— dedi Afandi zargarning kallasiga ishora qilib...

Bir kuni mast er uyga kelib eshikni taqillatibdi:
Er:
— Men go‘zal ayolga gul olib keldim!
Xotin eshikni ochib qarasa gul yo‘q:
— Qani gul??
— Qani go‘zal ayol???

2ta student qiz suhbatidan:
— Nodii, anavi bola meni yana uchrashuvga taklif qilyapti.
— Chiqaver!
— Shu, bola biroz yoqmayapti-da
— Chiqaver, bola yoqmasa yoqmas. Zato qorningni to‘yg‘azib kelasan!

Afandi to‘yga borgan edi, ichkariga kirishda kavushini qo‘ltig‘iga qistirib oldi. To‘yboshi Afandini sekin turtib:
— Kavushingiz dahlizda tura berar edi-ku, - dedi.
— Yo‘q, - dedi Afandi, — kavushimning yomon fye’li bor: kim «yur» desa, o‘rniga eski kavushni qo‘yib keta beradi.

Afandi Podsho bilan ovga chiqdi. Podsho bir kiyikni quvib borib otgan edi, o‘qi xato ketdi. O‘zini juda ham mergan deb, har doim maqtanib yurgan Podsho Afandining oldida xijolat bo‘ldi-da, o‘zini oqlay boshladi:
— Qara, Afandi, juda mug‘ombir ov ko‘rgan quv kiyik ekan, mening o‘qimga chap berib ketdi-ya.
Afandi Podshoga taskin berib, aytdi:
— Agar kiyikning o‘rnida yuzta odam bo‘lsa ham bexato urgan bo‘lar edingiz, kiyik ham ovmi!