Afandi kasal bo‘lib tabibga borgan edi, g‘oz sho‘rva ichishni buyurdi. G‘oz sotib olishga qurbi yetmaganidan Afandi yelkasiga kamalakni osib, beliga ikkita nonni tugib, ko‘lga g‘oz ovlagani bordi. Qarasa, ko‘lda g‘oz ko‘p, biroq u kechgacha urinsa ham, bironta g‘oz ovlayolmadi. Nihoyat charchab, och qolib ko‘lning suviga non botirib yeya berdi. Shu vaqt bir ovchi kelib:
— Ha, Afandi nima qilib o‘tiribsiz!—so‘radi.
— G‘oz sho‘rva ichayotibman,— javob berdi Afandi.
— Go‘shti qani, yo‘q-ku?
— Go‘shtini tuzlab patiga o‘rab qo‘ydim, huv, ana!— deb uchib ketayotgan g‘ozlarni ko‘rsatdi Afandi.
Xaridor so‘rayapti:
— Soyaboningizni sifati yaxshimi?
Sotuvchi:
— Ha, albatta, besh yilga kafolati bor, fakat uni yomg‘irdan va quyoshdan saqlash tavsiya etiladi.
O‘rmonda yangi magazin ochilishi kerak ekan.
Hamma navbatda turibdi. Quyon kelib navbatga qaramay, oldinga o‘tib ketayotsa, ayiq quyonni girbonidan olib:
— Hov anavi navbatning oxiriga bor, endi kelyapsan!, - debdi.
Ikkinchi kun ham shu holat qaytarilibdi.
Uchini kun ham quyon magazin eshigi tomon yurib ketayotsa, yana ayiq kelib quyonni girbonidan olib:
— Hov anavi navbatning oxiriga bor, endi kelyapsan!, - desa.
Quyon:
— Qiziq, uch kundan beri o‘z magazimni ocholmayapman-a, - deb g‘udurlagancha qaytib uyiga kirib ketibdi.
Ikki do‘st aroq ichib o‘tirishgan ekan, aroq tugab qolibdi, qarashsa pullari ham tugab qolibdi. Uyning egasi o‘rtog‘iga hozir yo‘lini qilaman debdida, qo‘shni xonaga o‘tib, kichkina stanokchasida, besh mingtalik pul chiqarib olibdi. Bu hol bir necha marta takrorlanibdi, rosa kayf qilishibdi va mehmonni kuzatib qo‘yib uxlabdi. Ertalab uy egasi hali uyqudan turmasidan departament xodimlari uyiga bostirib kirib stanokni musodara qilishmokchi bo‘lib qarashsa pul chiqaradigan stanokga uxshamasmish, uy egasidan so‘rashsa:
— Menda hammasi haqiqiy pullar edi. Faqat shu pullarni stanokdan nomiga o‘tkazib oldim xolos.
— Bu ish sizga nimaga kerak edi?
— Yanagi safar kim bilan ichishim kerakligini bilishim uchun.
Ikki jinni baliq ovlashardi. Biri kattakon cho‘rtanni tutib oldi-yu, qo‘rqqanidan sherigidan so‘radi:
— Buni qanday o‘ldiraman?
— Iya, cho‘ktirib yubor, o‘ladi-qoladi!
Zooparkda er-xotin aylanib yurishsa, eri maymunni ko‘rib rosa kulibdi.
Xotini:
— Namuncha kulasiz?
Er:
— Anuni xunukligini qara, - desa
Xotini:
— Shunga shunchalik kulish kerakmi? Men yigirma yildan beri siz bilan yashab kulmayapmanku, - debdi.
Afandi podsho saroyi yonidan o‘tib borayotgan edi, qarasa, saroyning baland devori ustiga yana bir paxsa qo‘yishayotibdi. Afandi to‘xtab, devorzondan so‘radi:
— Qo‘rg‘onning o‘zi ham baland edi-ku, nega baland ko‘tarayotibsizlar?
— Saroyga o‘g‘ri tushmasin, deb.
Bu javobdan ajablangan Afandi aytar edi:
— Tashqaridan tushadigan o‘g‘riga desangiz to‘g‘ri-ku, lekin ichkaridan chiqadigan o‘g‘riga ellik paxsa devor xam pisand emas!
Serqatnov yo‘lda "Mersedes" bilan "Toyota" to‘qnashib ketibdi. "Mersedes" dan to‘rt barzangi tushdi-da, "Toyota" salonidan nozikkina yigitchani tashqariga olib chikib, tepkilay ketdi. Yigitcha chidolmay qichkirdi:
— Axir bu "Toyota-a-a"! Barzangilar uni battar tepkilay boshlashdi. Oxiri charchab kaltaklashdan to‘xtashgandi, yigitcha zo‘rg‘a shivirlab:
— Axir bu "Toyota"! Ruli o‘ng tarafda-ku!