Hasan Husan egizaklar bor ekan. Hasan onasini ko‘proq emarkan va Husandan onasini sutini qizg‘anarkan. Bir kuni undan qutilmoqchi bo‘libdi va onasinining ko‘kragiga zahar surtib qo‘yibdi. Ertalab hursand bo‘lib qarasa, dadasi o‘lib yotganmish.
Oyisi o‘g‘lini urushyabdi.
— Menga qara, yap-yangi shim bilan, shunday balchiq, loy ko‘lmakka yiqildingmi?
— Oyijon, shunaqangi katta tezlik bilan yiqildim-ki, hatto shimimni ham yechib olishga ulgurmadim.
Ovchilar bir biriga maqtanishmoqda:
— Antarktidada bitta o‘q bilan kitni o‘ldirganman. O‘shanda Shimoliy qutbda o‘z qo‘llarim bilan oq ayiqni bo‘g‘ib qo‘ygandim.
— Sen qachondir o‘lik dengiz xaqida eshitganmisan?
— Kim ham eshitmabdi
— Ha-a, o‘sha dengizni men o‘ldirganman.
Yo‘l patrul xizmati xodimi haydovchini to‘xtatib tekshirsa, mast ekan. — Hurmatli haydovchi! Sizning mast ekaningizni tasdiqlash uchun biz bilan ekspertizaga borishingizga to‘g‘ri keladi, - debdi. Haydovchi: — Mast emasman axir! To‘rttaloving meni sudrab ham olib borolmaysanlar, - dermish.
Turmushga chiqqan ayol dugonasiga debdi: — Bilasanmi, nega ayollarni tishi kariyes bo‘lib mo‘rtlashar ekan? — Nega? - debdi dugonasi. — Erini bir zarbasidan tushib ketish uchun tishlar ham tayyor bo‘lib turarkan-de... - debdi ayol.