Hamma rahbarlarni gapi bir xil! “Ishlamasang bo‘sha! O‘rningga boshqa odam topaman!” Lekin mehnat ta’tiliga chiqish uchun ariza yozsang: “Ishni kim qiladi?” “Sizdan boshqasi tushunmaydi, qila olmaydi...!”
— Retoranda xotinim bilan uchrashib qolgan kun hecham yodimdan chiqmaydi. — Juda zo‘r kecha bo‘lganmidi?! — Men xotinim bolalar bilan uyda o‘tiribdi deb o‘ylabman-da!
Niqob taqib yurgan odamni yoniga bittasi kelib debdi: — Koronavirus uzoqqa cho‘zilmaydi. — Nega? - debdi haligi odam. — Xitoyliklarni ishlab chiqargan narsasini bilasan-ku... - degan ekan.
Talaba burga ustida tajriba o‘tkazmoqchi bo‘lib, uni stol ustiga yotqizib qo‘yib, buyuribdi: "Sakra!" Burga sakrabdi. Talaba uni tag‘in tutib, bir oyog‘ini uzib olib, so‘ng stolda qo‘ydi-da, - "Sakra", - debdi: Burga bu safar ham sakrabdi. Talaba uni yana tutib olib, qolgan oyog‘ini ham uzib tashlab: "Sakra!" debdi. Burga qimirlamay turaveribdi. Shunda talaba daftariga yoza boshladi: “Tajribalar shuni ko‘rsatdiki, burganing quloqlari panjasida bo‘lar ekan. Agar oyoqlaridan judo etsangiz, u karga aylanadi qoladi...
Er xotiniga debdi:
— Onasi, bugun uyimizga yaqin do‘stimni mehmonga chaqirdim.
Xotini:
— Nima? Mehmon? Bola kasal, meni ishlarim boshimdan oshib yotibdi. Uyni ahvoliga qarab bo‘lmaydi. Muzlatgich bo‘m-bo‘sh! Bu kishim mehmon chaqirganmushlar...!
Eri:
— Shuning uchun ham chaqiryapman-da! Do‘stim bo‘ydoq. Oxirgi payt uylanish haqida ko‘p uylayapti. Biznikiga kelib uylangandan keyingi hayotini bir ko‘rib ketsin degandim...
Maktabdan ko‘zi ko‘karib qaytgan boladan onasi so‘rabdi:
— Buni kim qildi?
Bola:
— Kimligini bilmadim-u, lekin mana uni sochidan namuna, - deb qo‘lida bir tutam soch ko‘rsatibdi.
O‘g‘li otasidan so‘rabdi:
— Ada, menga besh ming bering.
Adasi bo‘lsa:
— Nima, to‘rt ming? Uch mingni nima qilasan? Senga ikki ming ham yetadi! Mana ming so‘m, - deb besh yuz so‘m bergan ekan!