Дода латифалар

Қадим замонда подшоҳнинг ёнига аёнларидан бири югуриб келиб:
— Шоҳим, ҳузурингизга дунёда энг машҳур фолбин кирмоқчи, - дебди.
Шоҳ киритишни буюрибди. Фолбин саройга кириб айтибди:
— Эй шоҳим, буюк лашкарбоши! Мен сизнинг бўлажак жангларингиз ва умуман келажак ҳаётингиз хақида фол очиб бераман.
Подшоҳ жаллодни чақириб:
— Бу фолбиннинг бошини танидан жудо қилинглар! - деб буюрибди.
Жаллод буйруқни бажаргач, савол беришибди:
— Шоҳим, нега фолбинни ўлимга ҳукм қилдингиз?
Подшоҳ:
— Бу аблаҳ фолбин ўзининг келажагини билмайди-ку, менинг келажагимни қаердан билсин! - деган экан.

Бугун “Одно”да бир қиз "Барча йигитлардан нафратланаман" деб ёзибди. Яхши қиз, мен сизга нима ёмонлик қилдим, уйда чой ичиб ўтирибман-ку!

Болалар боғчаси:
— Боғча опа, ўртоғимга айтинг, “Виз-з-з” этиб у ёқдан бу ёққа югуравермасин... – дебди болакай.
Боғча опаси:
— Ахир у машина-машина ўйнаяпти-ку! Нима, сенга уни “Виз-з-з” дегани ёқмаяптими? – деса, болакай:
— Йўқ, гази ёқмаяпти, - дермиш.

Мини юбкадаги қизлар шунчалар мағрурки, 50 минг сўмлик пули ерга тушиб кетса ҳам олишмайди...!

Хотин эридан сўрабди:
— Адаси, бассейн қуриш учун ҳайрия сўрашяпти. Нима берай?
— Бир челак сув бериб юбор!

Бир куни тиш пастаси билан совун ҳасратлашиб қолишибди:
— Мени одамлар оғзиларига солиб, тишларига ишқалашади... – дебди тиш пастаси.
— Шукур қил, ношукур! – дермиш совун.

Россияда кўприк қуриш учун Германия, Хитой ва Ўзбекистонлик қурувчиларни чақиришибди.
Биринчи бўлиб Германиялик қурувчилардан сўрашибди:
— Фалон километрлик кўприкни қанчадан қуриб битказасизлар?
Немислар жавоб берибди:
—Замонавий техника ва малакали ишчиларимиз билан сифатли кўприкни бир йилда қуриб берамиз, - дейишибди.
Кейин Хитойликларга шу саволни беришибди. Улар бундай кўприкни олти ойда битиришларини айтишибди.
Охири Ўзбекистонлик қурувчиларга шу саволни беришса, улар шундай жавоб беришибди:
— Энг яқин байраминглар қачон? Ўша байрамга битириб топширварамиз!

Профессор талабага:
— Нега бунча қалтирайсиз? Мен бермоқчи бўлаётган саволлардан қўрқяпсизми?
— Йўқ, уларга бермоқчи бўлаётган жавобларимдан қўрқяпман.

Бир куни эри уйига ичиб келибди. Хотинини ёнида ётиб:
— Хотин, бор сув олиб кел, - деяверибди. Хотини эрига:
— Хозир тинч ухламасангиз оқлов билан ураман, - дебди.
Эри:
— Оқловга борганда сув ҳам олиб кел! - деган экан.

Бир одам кўзгу дўконига кетаётса, дўсти чиқиб қолибди:
— Қаёққа кетяпсан?
— Янги кўзгу сотиб олишга.
— Нега, эскиси синиб қолдими?
— Йўқ, унисига қарасам, нуқул белимгача кўрсатяпти.