Дода латифалар

Бир киши 5 сонини эсидан чиқариб қўйибди.
Дўконга кириб:
— Менга 6 та нон беринг. Биттаси керакмас! - дебди.

Карам билан сабзи чўмилгани кўлга боришибди.
Сабзи сувга тушиб олиб:
— Кел карам, чўмиламиз, - дебди.
Карам:
— Ҳозир, ечиниб олай, - дебди-ю, бироздан кейин йўқолиб қолибди.

— Қизиқ. 90 га етганимда кўринишим қанақа бўлар экан?!
— Нима? 90 га етасанми ҳали йўқми?
— Нега етмас эканман?! Ҳозир 85 ман. Яна 5 килограм йиғсам бўлди-да...!

— Хотин, рақсга тушма!
— Нега дадаси?
— Нима қиляпсан? Сенга гапиряпман! Қўлларингни тушир!
— Зўр мусиқа экан дадаси...
— Рулни ушла! Қаёққа ҳайдаяпсан?!

Уйда ишлашни бошлаганимдан бери икки мартта ишга кеч колдим.

"Ҳаётда масофалар ҳеч нарсани ҳал қилмайди" дейдиган инсонларга ҳожатхонани уйингиздан 1 км узоққа қуринг-чи, кўрамиз ҳал қилмаслигини дегим келади.

Болакай отасидан сўрабди:
— Дада, 2 та савол берсам майлими?
— Майли, сўра!
— Биринчиси - менга янги ўйинчоқ олиб берасизми? Иккинчиси - нимага йўқ?

Мактабда уй иши учун “Менинг ота-онам” мавзусида иншо ёзиб келиш берилибди.
Бир ўқувчи дафтарига шундай ёзиб келган экан.
Ота-оналаримиз шундай ёшга киришган-ки, уларни тарбия қилиш ва уришганларида ажратишга бизнинг кучимиз етмаяпти.

— Биласанми, пул топиш учун ҳаттоки нимага борганман?
— Нимага?
— Ишга борганман!