Дода латифалар

Бир куни мактабда тил ўқитувчиларининг кенгаши чақирилибди. Кенгашда Лотин ёзувидаги алифбодан "к" ёки "қ" ҳарфларининг бирини олиб ташлаш масаласи қўйилибди. Кўпчилик ўқитувчилар "Қ" ҳарфини олиб ташлаш таклифи билан чиқишибди сабаб ёмон сўзлар барчаси шу ҳарфдан бошланади деб этишди улар.
Метод бирлашма раҳбари ҳаммани тинглаб қарор қабул қилибди, лекин четда турган 1 ўқитувчи уларга қўшилмапти, нега унга қўшилмайсан деганда у:
— "Сиқилиб кетдим" сўзини энди бир айтиб кўрингларчи дебди.

Бир бино қулаб тушибди. Сўнг ғишт, қум ва цементни судга беришибди.
Биринчи ғиштни сўроқлашибди:
— Сени қамаймиз, сени деб бино қулади деса.
ғишт:
— Мени хеч қандай айбим йўқ, мени қандай қўйишган бўлса шундай турдим дебди.
қумга:
— Барчасига сен айбдорсан, бино сени деб қулаган деса.
қум:
— Мен хеч нарса қилганим йўқ. мени қандай қоришган бўлса шундай турдим дебди.
Охири цементга:
— Бино сени деб қулаган, сен айбдорсан деса,
Цемент:
— Мени бунга қўшмейла, мен буларни орасида йўқман дебди.

Солиқ инспектори янги бойлардан биридан сўрабди:
— Маошингиз ҳаминқадар бўлса, бундай ҳашаматли вилла қуриш учун пулни қаердан олгансиз?
Бой:
— Кунларнинг бирида балиқ овига бордим ва тилла балиқча тутиб олдим. Ундан ана шундай дабдабали уй қуриб беришни тилаган эдим.
Солиқ инспектори:
— Шуям гап бўлдими? Мени ишонади, деб ўйлаяпсизми?
Бой:
— Ишонмайсизми? Кетдик, вилламни кўрсатаман!

Ўғли онасига:
— Ойи нимага мани "черный" га қўшиб қўйдиз?
— Eее, ўғлим сендан ҳар ҳил спам келаяпти—да...
— Қанақа спам?
— «Менга Paynet'дан 10 минг ташаворинг», «Кинога 20 минг бериб туринг»...

— Доктор, хотирам чатоқ бўлиб қолди.
— Қачондан бери?
— Нима қачондан бери?
— Хотирангиз?
— Қанақа хотира?

Афанди бозордан тоғора олиб келаётган эди, йўлда биров дуч келиб:
— Қани, тақсир, тоғорани менга беринг, кўтаришиб кетай,— деди-да, Афандининг қўлидан тоғорасини олди.
Уйга етдилар. Афанди одамгарчилик юзасидан у кишини меҳмон қилиб жўнатди. Бироқ бу киши ҳар куни келиб, Афанди билан сўрашиб:
— Хўш, қалай, тоғора омонми?—деб сўрайдиган бўлиб қолди.
Ҳар гал келганида, Афанди уни ҳоли-қудрат меҳмон қилиб жўнатарди. Бу ҳолнинг узлуксиз давом этишидан Афанди жуда зерикди.
Кунларнинг бирида, у киши яна келиб, эшик қоққан эди, Афанди тоғорани кўтариб чиқди. У ҳам сўрашиб бўлгач:
— Ҳа, қалай, тоғора омонми?—деб сўраган эди. Афанди тоғорани ерга ташлаб юборди. У ерга тушиб синди.
— Ҳа, тоғора шу дамгача омон эди, ҳозир кўз олдингизда жон берди,— деб Афанди уйга кириб кетди.

Нефть базаси директори ҳайдовчисидан:
— Машинада бензин борми? - дея сўрабди.
Ҳайдовчи:
— Бак тўла - деб жавоб берибди.
Директор ҳайрон бўлиб:
— Қизиқ, нега бўлмаса одамлар бензин йўқ, дея шов-шув кўтариб юришибди?!

Ярим кечаси бир эркак маст ҳолда уйига қайтаётиб кўчадан бир мушукни ушлаб қўйнига солиб олибди. Эшикни таққиллатса хотини очибди.
Эр:
— Танишиб қўй, бу маймун жунглидан келиб қолган.
Хотини кулиб:
— Вой, қанақасига маймун бўлади, бу оддий мушук-ку.
— Сен аралашма, мен мушук билан гаплашяпман.

Доктор тантанавор оҳангда!
— О сэр! Сизнинг касалингиз медицинани бойитадиган бўлди.
— О худойим-ей! Мен бўлсам 5-6 доллар
билан қутиларман деб ўйловдим.