Бир бой одам хотинига қўнғироқ қилиб:
— Азизам, гапларимни эшит! Мени бизнесим тамом бўлди, инқирозга учради. Энди мени ҳеч нарсам йўқ!
Эри ишдан қайтиб келса, уйда хотини йўқ эмиш. Ҳамма нарсаларини йиғиштириб, кетиб қолибди.
Эри бўлса:
— Эй, жин урсин бундай аҳмоқни. Ҳазилни-ям тушунмайди ўзи бу!, - дермиш кулиб.
Суд жараёни. Судья:
— Сиз қайнонангизни бўғиб ўлдирганликда айбланасиз! Ўзингизни оқлаш учун бирор нарса дея оласизми?
Айбдор:
— Бунақа бўлади деб ҳечам ўйламагандим! Қайнонамни бурни қонаётганди, қон тўхтасин деб томоғидан бирпас сиқиб турдим холос!
Қари чол аэродромга келиб учувчига:
— Илтимос, мени кампирим билан самолётингда учириб келгин.
— Буни иложи йўқ!
— Йўқ дема болам. Шу ёшга кириб, ҳали бирор марта-ям осмонда учмаганмиз. Самолётга чиқиш орзуимиз бор!
Учувчи рози бўлиб, чол ва кампирни самолётга чиқарибди-да дебди:
— Фақат битта шартим бор отахон, агар бақирсангиз шу заҳоти ерга қайтамиз.
— Хўп, бақирмайман, - дебди чол.
Самолёт ҳавога кўтарилибди. Учувчи бор маҳоратини кўрсатиб, энг юқори баландликка чиқибди. Тепага , сўнг зудлик билан пастга шўнғибди, бир томонга қайрилиб учибди. Самолётни чархпалак сингари айлантириб ташласа ҳам, чол-кампир индамасмиш.
Ерга қўнгач, учувчи чолга қараб:
— Ҳа отахон, қўрқмадингизми? Ростини айтинг, бақириб юборай дедингизми?, - деса, чол:
— Тўғрисини айтганда, кампирим самолётингдан тушиб кетганда сал бақириб юборай дедим болам, - деган экан.
Қадим замонда бир подшоҳ уч нодон вазирига буюрибди:
— Балиқни бошини олмасдан туриб, ўлдириб ҳузуримга олиб келинглар! Уччала вазир йўлга чиқибди.
Биринчи вазир:
— Агар балиқни бошини олмасак, қандай қилиб ўлдирамиз, - дебди.
Иккинчи вазир эса:
— Яхшиси подшоҳ хузурига ўлик балиқни олиб борамиз, - дебди.
Шунда учинчи вазир:
— Эй нодонлар! Шунгаям ақлингиз етмадими? Балиқни ўзимизнинг услубда, сувга чўктириб олиб борамиз, - дермиш.
Кутубхонада:
— Ўз жонига қасд қилиш тўғрисидаги китоблар қаерда?
— Чапдаги учинчи жавонда.
— Ахир у ер бўм-бўшку?
— Бу жойдан китоб олганларнинг бирортаси ҳам қайтаришмайди-да.
Тонгда уйга кириб келган эридан хотини сўрабди:
— Кеча қаерда тунадингиз?
— Нодирникида.
Хотини тезда Нодирга телефон қилиб:
— Эрим кеча сизларникида тунадими?
— Ҳа, ҳозир ҳам ухлаб ётибди.
— Алло, бу техника анжомлари дўконими? Кеча сизлардан чанг ютгич сотиб олган эдим. Жуда кучли ишлайди дегандингиз.
— Эшитилмаяпти, қаттиқроқ гапиринг!
— Алло, алло. Мен чанг ютгич қопчасини ичидаман, алло...
Кўчада кетаётган бир қари чолдан журналист қиз интервью оляпти:
— Кечирасиз, шу ёшга киришингизга асосий сабаб нима деб ўйлайсиз?
— Билмадим. Кунига уч қути сигарет чекаман, пулим етгунча ароқ ичаман.
— Қоилман отахон! Шу ёшга кириб, ҳалиям ароқ ичасизми?
— Эй, қанақа отахон?! Энди 32 га кирдимку.
Жарроҳ ёнига пешонасига вилка санчилган бемор келибди.
— Доктор, пешонамдагини суғуриб ташласангиз!
— Кечирасиз, соат учдан беш дақиқа ўтди. Мени иш вақтим тугади. Эртага келинг.
— Жон доктор, шу вилкани олиб ташланг. Бир дақиқа вақтингиз кетади-ку. Ахир мени жоним оғрияпти...
Жарроҳ жаҳл билан вилкани суғуриб, беморнинг кўзига тиқиб қўйибди-да, - боринг окулист соат бешгача ишлайди, - дебди.
Икки дугона гаплашяпти:
— Э дугонажон, анчадан бери тобим йўқ. Жуда мазам қочяпти-да. Ўтиб кетармикин-а?
— Ўтиб кетади. Ўтган йили ён қўшним ҳудди сизга ўхшаб юрган эди. Ўтиб кетди раҳматли.
260 261 262 263 264 ... 507