Дода латифалар

Хотин эрига:
— Менга уйланишни ким маслаҳат берган сизга?
Эри:
— Эслолмайман. Душманларим кўп мени...!

Мактабдан қайтган ўғли онасига савол берибди:
— Ойи, нима учун ҳар бир фандан алоҳида ўқитувчи дарс беради?
— Чунки битта ўқитувчининг ўзи ҳамма фанни ўргата олмайди-да, болам.
— Унда қанақа қилиб битта ўқувчи ҳамма фанни ўргана олади?

Бир куни ота-ўғил балиқ овига боришибди. Қармоққа катта балиқ илинибди.
Ўғли:
— Дада, буни қандай ўлдирамиз, - дебди.
Шунда отаси:
— Шуниям ўйлаб турибсанми? Сувга чўктир, ўзи ўлади, - дебди.

Уч ой йўл ҳаракати қоидаларини ёдлабман.
Кўчага машина ҳайдаб чиқдим... Ё тавба... Ундан кўра уч ой дуоларни ёдласам бўларкан!

Тарих фани ўқитувчиси ўқувчидан:
— Фалон йили Англияни ким олган? - деб сўрабди.
Ўқувчи:
— Устоз, мен олганим йўқ, - дебди.
Бундан асабийлашган ўқитувчи:
— Дадангни олиб кел, - дебди.
Болани отаси келибди. Ўқитувчи вазиятни тушунтирибди. Шунда отаси ўғлига:
— Олган бўлсанг, қайтариб бер, - дебди.
Жаҳли чиққан устоз мактаб директорини олдига ота-болани олиб кирибди.
Ҳамма гапни эшитган директор ўйланиб туриб:
— Ўзи қайси биринг олгансан? Жойига қўймайсанларми!? - деган экан.

Ота ўғлини мактабга ташлагани келибди ва ўғлига дебди:
— Ўғлим мен ҳам шу мактабни 20 йил олдин битирганман.
Ўғил ажабланиб жавоб берибди:
— Ўқитувчимиз айтувди-я, сендақа аҳмоқни 20 йил бўлганди кўрмаганимга!, - деб...

Бир аёл тўрт ёшли ўғли билан дам олишга борибди. У ердан қайтгач, эрига мақтана бошлабди:
— Росса мазза қилиб дам олдим. Биласизми адаси, у ерда "Меҳнат қаҳрамони" билан танишиб қолдим, - деб турса, ўғли:
— Қанақа қаҳрамон? Қўрқоқ амаки экан-ку! Бир ўзи қўрқиб, бизни хонамизда ётди ада...

Қабристон гўркови спорт жиҳозлари дўконига қўнғироқ қилиб:
— Алло, бу ҳафта нечта мотоцикл сотдингиз?
— Бешта!
— Демак, яна биттаси қаердадир санғиб юрибди...

Гўшт бозорида сотувчи ёнига харидор келиб сўрабди:
— Нимани гўшти? Нима билан билан боқилган?
— Мол гўшти. Покиза, ҳалол гўшт, олинг! Нон, сарёғ, қаймоқлар билан боққанман.
Харидор ҳужжатини кўрсатиб дебди:
— Мен текширувчиман. Озиқ-овқатни шу йўл билан исроф қиляпсизми?...
Сотувчи қўрққанидан, унга беш килограмм бепул гўшт бериб юборибди.
Бироздан сўнг бошқа харидор келибди.
— Гўшт қанчадан?, - сўрабди сотувчига қараб.
— Ўттиз мингдан. Мол гўшти. Чиқиндилар, ахлатдан топилган емишлар билан боқилган.
Бу харидор ҳам санитария текширувидан эканини айтиб, жаримага тортмоқчи бўлибди. Сотувчи унга ҳам талайгина гўшт бериб, зўрға қутулиб қолибди.
Учинчи харидор раста ёнига келиб гўшт танлай бошлабди:
— Гўштинг тоззами? Нималар бериб боқгансан?
Сотувчи бу сафар ҳам “тушиб” қолишидан қўрқиб:
— Билмайман нима еганини. Қўлига пул берардим, кўчага чиқиб овқатланиб келарди, - дермиш.