Дода латифалар

Журналист чекка бир қишлоқда яшовчи одамдан интервью олмоқда:
— Сизнинг қишлоғингизда қандай машҳур, таниқли шахслар дунёга келган?
— Йўқ, бизни қишлоқда фақат чақалоқлар дунёга келишади-ку!?

Бир одам қўшнисига дебди:
— Ҳа қўшни, хўрозингизни сотгани олиб кетяпсизми?
Қўшниси унга қараб:
— Э, йўқ! Шунчаки, товуқларим хўрозсиз бозорга бормаймиз дейишяпти, - деб жавоб қайтарибди.

Бир киши солиқ қўмитасига келиб дебди:
— Менга қачон меҳнат таътили берасизлар?
Қўмитадагилар ҳайрон бўлиб:
— Ахир сиз бизни ходимимиз эмассиз-ку!? – дейишса, ҳалиги киши:
— Ҳа, лекин мен фақат сизлар учун ишлаб юрибман-да! – деган экан.

— Уялмайсанми? Нега уйда битта иштонда юрибсан?
— Иккита иштонда исиб кетяпман-да!

Афандидан сўрадилар:
— Дунёда ниманинг териси қалин?
— Тимсоҳ, фил, туянинг териси.
— Улардан ҳам қалинроғи борми?
— Бор: чайқовчи, дангаса ва хушомадгўйларнинг териси уларникидан ҳам қалинроқ.

Уруш даврида бизни ўрмонга олиб бориб ташлашди.
Биринчи куни биз немисларни қувдик. Иккинчи куни немислар бизни қувди. Учинчи куни ўрмон эгаси ҳаммамизни қувиб юборди.

Хотин эрига дебди:
— Адаси, ишдан қайтишингизга сомса ва палов пиширдим, ейсизми?
Эр:
— Албатта, кун бўйи фақат шулар ҳақида ўйладим...
Хотин:
— Мен ҳақимда-чи?!
Эр:
— Албатта сени ҳам эсладим. Ахир сомса ва паловни сен пиширасан-ку!

Узоқ йўлга юрадиган юк машинаси ўтирган ҳайдовчи косачадан овқат еяётган экан, ёнидан кучук ўтиб кетаётиб:
— Салом оғайни! - дебди.
Ҳайдовчини жаҳли чиқиб:
— Қанақасига сенга оғайни бўлай!? - деса,
— Кичкина уйчада яшайсан, косачадан овқат еяпсан, хўжайнинг ҳам бор бўлса керак...?! - деган экан кучук.

Кичкина бола онасига савол беряпти:
— Нима учун мушугимиз унитаздан сув ичади?
Онаси:
— Унитазда сув тоза, шунинг учун ичади.
Бола ўйланиб туриб:
— Сиз буни қаёқдан биласиз?

— Telegramдаги беҳаё суратларга қандай қарайсиз?
— Уларни ёмон кўраман!
— Нега?
— Расмлари хира-да. Шунга ёмон кўраяпман. Яқинлаштирсам баттар хиралашиб кетаяпти.