Дода латифалар

— Дугонажон, нима қиляпсан?
— Мангу олов ёнида турибман.
— Нима? Хотира майдонидамисан?
— Ошхонадаман!

Мактабни кўк дипломга битириб, коллежни ҳам кўк дипломга тамомладим. Энди институтга ҳам кўк билан кираман.

Маст ҳолда уйга келган эри ерга ётиб ухлаб қолибди.
Ҳеч нима қила олмаган хотини уни бошига ёстиқ қўйиб, устига кўрпа ёпиб қўйса, ярим кечаси эри бақираётганмиш “Хотин чироқни ёқ! Негадир краватни охири кўринмаяпти, туша олмаяпман!”

Руҳий касаллар шифохонасида:
Беморлар шифохона томига чиқиб олиб, бирма-бир пастга ташлашаётган эмиш.
Бош шифокор келиб:
— Нима ўйнаяпсизлар? – деса, жиннилар:
— Самолёт-самолёт ўйинини ўйнаяпмиз, - дейишибди.
Бош шифокор:
— Ҳа яхши. Сизларга қараб турадиган шифокорлар қани? – деса беморлар:
— Уларни аввалги рейсларда учириб юбордик, - дейишибди.

Асфальт ковлаётган ишчидан йўловчи сўради:
— Қандай қилиб шундай шовқинга чидайсиз-а?
— Э, бу ҳеч гап эмас! Мен бир неча йил бошланғич синфларга дарс берганман.

Битта жинни қўлида болтани ушлаб олиб, хурсанд юрса, шифокор:
— Нимага хурсандсан? - дебди.
Жинни:
— Палатадаги шеригимни бошини узиб, беркитиб қўйдим. Уйғонса, роса излайди, - деган экан.

Ўқитувчи ўқувчисидан сўрабди:
— «Қанд» сўзини қўшиб бир гап туз-чи!
— «Эрталаб қаҳва ичдим».
— Бу гапда «қанд» сўзи йўқ-ку?
— Қанд қаҳванинг ичида эриб кетган-да!

Икки дугона суҳбатлашмоқда:
— Кеча эрим билан урушиб қолдим. Мени хафа қилди.
— Майли. Чой дамлаб бераётганингда қасдингни оласан.
— Тушунмадим...
— Ахир юзига туфлай олмайсан-ку!

Рулга ўтирсанг - пиёдалар қўйга ўхшайди. Машинадан тушиб, пиёда юрсанг - ҳайдовчилар молга ўхшайди.

Бой хонадонни қизига уйланмоқчи бўлиб келган йигитни гаплари:
— Гап сизларни бойлигингизда эмас. Қизингизни севаман!
Хонадон эгаси:
— Ахир бизни 3 та қизимиз бор. Қайси бирини?
Йигит:
— Фарқи йўқ!