Дода латифалар

Пошшо бир куни Афандининг олдида ойнага қараб, ўзининг хунуклигидан шикоят қилди:
— Қара, одам ҳам шунақа хунук, бадбашара бўладими?
— Бир марта ойнага қараб шунча хафа бўласиз,— жавоб берди Афанди,— ўлмаган бизнинг жонимиз: ҳар кун сизни ўн марта кўрсак ҳам чидаб юра берамиз.

ЙПҲ ходими ҳайдовчини тўхтатиб сўрай бошлабди:
— Ҳайдовчилик гувоҳномангиз борми?
— Бор, марҳамат.
— Машинани техник кўрик ҳужжатлари борми?
— Албатта.
— Суғурта полиси?
— Бор.
— Аптечка?
— Бор.
— Ўт ўчиргич?
— Бор.
— Ҳамма нарсангиз бўлса, бир ашулани шўхидан қўйинг, қистир-қистир бўлар...!
— Иложи йўқ. Кобальт машинасида ҳамма нарса бор-ку, лекин магнитофон йўқ...

Мезбон:
— Таомингизга қўзиқориндан ҳам солайми?
Меҳмон:
— Йўқ, раҳмат. Мен фақат ўзим терган қўзиқоринларни ейман.
Мезбон:
— Хоҳласангиз, полга сочиб бераман териб чиқасиз.

Келажак ёшлар қўлида. Ёшлар хорижда! Демак, хорижий мамлакатлар ҳам бизни ихтиёримизда экан-да?!

Иккита қўй далада учрашиб қолибди:
— Ба-а-а, - дебди бири.
— Ма-а-а, - дебди иккинчиси.
— Нега “Ма-а-а” деяпсан? – дебди биринчиси.
— Чет тилини ўрганяпман, - деб жавоб берибди қўй.

Хотин эрига дебди:
— Шу ўлгур сигаретни чекмасангиз, ҳозир Малибуда юрган бўлар эдингиз...
Эр хотинига қараб туриб жавоб берибди:
— Сен чекасанми?
— Йўқ, - дебди хотини.
— Унда Малибу қани? – дермиш.

— Ойижон, газ плитамиз нега бунча кир бўлиб кетди?
— Аканг тухум қовурибди.
— Нима, акам товани тополмабдиларми?

Ўғли отасидан сўрабди:
— Ада, одамлар қандай пайдо бўлишган?
Отаси дебди:
— Одам ато ва Момо ҳаводан...
— Ойим ҳамма одамлар маймундан тарқалган дейдилар-ку?! - дебди ўғли.
— Ойингни қариндошлари ҳақида ҳеч нима билмайман, - дермуш адаси.

Ўқитувчи ўқувчиларга:
— Ким 2 ёки 3 баҳо олса, тўғри дўзахга тушади. Ким 4 ёки 5 баҳо олса, жаннатга...
— Вали ўрнидан туриб:
— Устоз мактабни тирик тугатишга умид борми?

— Алло, ўртоқ мен уйланяпман!
— Кимга?
— Шунча йилдан бери кимни танисам, ўшанга-да...
— Тентак. Менга уйлана олмайсан-ку ахир!