Дода латифалар

Эр-хотин жанжаллашиб қолишибди.
Эр:
— Сени нуқул пул ҳавотирга солади!
Хотин:
— Пул ҳавотирга солмайди, тинчлантиради!

Гўзал қизга кўчада бир шилқим тегажонлик қилган экан. Қиз сумкасидаги газ балончасини олиб, шилқимни юзига сепмоқчи бўлибди-ю, адашиб, "Шанель" атирини сепиб юборибди. Сепиб бўлгач қиз атирини кўриб қолиб, ғазабланганидан йигитни ўлар ҳолатда дўппослаб ташлаган экан.

Бир киши ҳар куни барга кириб, чўнтагидан бир сиқим танга чиқарар экан-да, — Пиво қуй! Қайтими керак эмас, - деб тангаларни сочиб юбораркан.
Бир гал яна шунақа қилган экан, сотувчи ердаги ҳамма тангаларни йиғиб:
— Қайтими менга ҳам керак эмас, - деб узоқроққа сочиб юборибди.
Ҳалиги одам тангалар ётган жойга бориб, бир дона тангани чўнтагидан олиб, ерга ташлабди-да:
— Унда яна битта пиво қуй!, - дермиш.

— Дугонажон, мен жудаям саҳий йигит билан учрашиб юрибман.
— Нимаси саҳий?
— Менга ҳар куни жуда кўп гуллар совға қилади. Айниқса, ўтган ҳайитда совға қилган гулларини кўплигини кўрсангиз эди...
— Вой, зўр-ку. У ўзи қаерда ишлайди?
— Қоровул бўлиб ишлайди.
— Бўмаган гап. Қоровул шунча пул топармиди?
— У қабристонда қоровул.

— Адаси, сизга ромашкали чой дамладим. Мана, ичиб олинг.
— Сен мени асабий демоқчимисан? Нима, сенга ёқмай қолдимми? Балки ажрашмоқчидирсан?
— Йўқ, йўқ!
— Э-э, минг лаънат! Қуй чойдан!

Шаҳарлик йигит билан қишлоқдан келган қиз овқатланиб ўтиришган экан, йигит официантга:
— Бизга салфетка билан "зубачистка" беринг, - деса,
Қиз:
— Йўқ бўлди, мен тўйдим, - дермиш.

— Дада, мана бу граната дегандиз, шуни ичини очиб беринг, - дебди болакай.
— Ўғлим, бу инсон ҳаёти учун ҳавфли! Бу ёққа бер!, - деб ўғлининг қўлидан олиб қўйса, бола хафа бўлиб:
— Дангасага иш буюрсанг - ақл ўргатади, - дермиш.

— Нега кайфиятинг йўқ?
— Раҳбаримиз ҳаммани ишдан бўшатяпти.
— Сен ҳавотир олма, раҳбаринг хотини билан ажрашди. Бўшаётганлар унинг қариндошлари.

— Статистик маълумотларга қараганда кўп сут истеъмол қилса, одам кучли бўлар экан.
— Хўп, 5 литр сутни ичиб, шкафни жилдириб кўрчи?
— Сангамаааас. Энди 1 литр ароқни охиригача ич.
— Ана холос. Шкаф ўзидан-ўзи силжиб кетвоттику...

Бир куни Афанди бозордан юк кўтариб келаётган экан, бир қўшниси уни кўриб:
— Э, қўшни мен ҳам бозорга кетаётган эдим, этмабсиз-де машинамда бирга бориб келардик, - дебди
Шунда Афанди:
— Ростанми? Яхши эттингиз, яна у бу нарсалар олишим керак эди, ҳозир чиқаман. Қўшни бор бўлинг, - деса Ҳалиги қўшни ичида:
— Қўқон маъзиратни ҳам билмайди бу галварс. Сен етмай турувдинг, - дермиш