Дода латифалар

Бир куни Афанди уч-тўртта ўртоғини уйига бошлаб келди. Хотинига кириб: «Бир қулинг ўргилсин палов қилгин» деди.
— Вой, қизиқмисиз? Ахир уйимизда на гуруч бор, на гўшт, на ёғ бор. Нима бор, нима йўқлигини суруштирмай-нетмай, меҳмон бошлаб келаверасизми?!
— Хўп-хўп хотин, сал ўпкангни босиб ол. Ҳеч бўлмаса, дастурхонга бўш лаганни олиб чиқиб қўйгин, ўзим гапнинг кифтини келтираман.
Хотини ҳам эри айтгандай қилиб, бўш лаганни дастурхонга олиб чиқиб қўйди.
— Оғайнилар,— деди Афанди,— Агар уйимизда гуруч, ёғ, гўшт бўлганида эди, ҳозир шу бўш лаганда буғи чиқиб турган палов бўларди...

Мен уйқуни севаман, у ҳам мени севади.
Лекин бизни муносабатимизга ота-онам қарши!

Катта компания директори ўз ўринбосарига гап уқтирмоқда:
— Сизни табриклашим мумкин. Бундан олти ой илгари оддий ходим сифатида иш бошлагандингиз. Бир ой ўтиб бўлим бошлиғи бўлдингиз.
— Тўғри.
— Икки ой ўтиб, омбор бошлиғи бўлдингиз.
— Бунисиям тўғри.
— Ҳозир эса, кўз тегмасин, бош директор ўринбосари лавозимида ишлаяпсиз. Бунинг учун нима дейиш керак?
— Раҳмат, дада!

Сузишни билмайдиган балиқ, учиш, юриш ва ёзишни ўрганибди..

Пошшо Афандидан ғазабланиб, «Иккинчи юзингни кўрмайин!» деди-да, уни саройдан ҳайдаб чиқарди.
Кунларнинг бирида у кўчага чиққан эди, одамларнинг кўча супуриб, сув сепиб, йўлнинг икки томонига тизилишиб турганларини кўрди.
— Нима гап? — ажабланиб сўради у.
— Пошшо ўтади,— кимдир жавоб берди.
Афанди одамлар қаторида турган эди, пошшо келиб қолди. У дарҳол пошшога орқасини қилиб турди. Пошшо ғазабланиб қичқирди:
— Қандай одамсан, нимага тескари турибсан!
— Иккинчи бетингни кўрмайин деган эдингиз, шоҳим бетимни кўрмаса, кетимни кўрсин деб турибман,— жавоб берди Афанди.

Хотини Telegram орқали эрига:
— Мен сиздан ҳафа бўлдим, пластикиз билан айлангани кетдим. Сизни деярли кечирдим.

— Кеча хотиним билан ажрашиб кетишимга сал қолди.
— Нимага сал?
— Жанжал пайтида "бўлди уйга кетаман" деди, лекин кетишидан олдинги пардозини шунчалик узоқ қилдики, қаерга отланганини унутиб ҳам қўйди.

Хотини эрига:
— Азизим, магазинга бориб келинг!
— Севгилим, ҳозир кўча шунчалик совуқки, ҳатто итни кўчага ҳайдасанг чиқмайди.
— Воой-бўў, ундай бўлса, итсиз борақолинг!

— Азизам, мен бугун туш кўрдим. Тушимда ҳали бўйдоқ эмишман-у, сенинг қўлингни сўраётганмишман.
— Хўш, шунга хурсанд бўлиб уйғондингизми?
— Йўқ... Сен рози бўлмабсан.

Иккита алкаш суҳбатидан:
— Биласанми ошна, ҳозирги одамлар жуда фаросатсиз бўлиб кетишган
— Нега ундай деяпсан?
— Кеча ҳушёрлик билан пивохонадан чиқаётсам, кимдир қулоғимни босиб олди.