Дода латифалар

Доктор беморга:
— Табриклайман ичингизда жон пайдо бўлибди.
— Доктор, нималар деяпсиз?
— Мен ҳомиладорликни назарда тутмаяпман, гижжаларингизни айтаяпман.

Бир куни Хошимжон сеҳрли қалпоқчага қараб ўпкаланиб:
— Сени кийиб Америка очмоқчи бўлибман-а. Ээ, қўйе-е, - деса
Сеҳрли қалпоқча ҳам бўш келмай:
— Мен ҳам мени Америка очадиган калла кияди, деб ўйлапман-а, э, бор-ее, - дермиш.

Имтиҳон аудиториясига 5та телефон, 4та шпаргалка, 10та ручка-сканер ва битта Ўзбекистон миллий энциклопедиясини яширинча олиб кирган Писмиқжон Итбилмасов Божхона Институтига имтиҳонсиз қабул қилинди.

Бир араб шайхига қон қуйиш керак бўлиб қолибди. Уни қони жуда камёб экан, ўхшашини бир яҳудийдан топишибди. Яҳудий рози бўлибди, уни қонини шайхга қуйишибди.
Шайх яҳудийга қон бергани учун машина ва уй совға қилибди. Бир йилдан кейин шу ҳол қайта такрорланибди.
Яҳудий хурсанд бўлиб қон берибди. Шайх унга бир коробка печенье совға қилибди. Яҳудий ҳайрон бўлиб:
— Ўтган сафар менга машина ва уй совға қилгандингиз-ку?
Шайх:
— У пайтда менда яҳудийлар қони оқмаётганди-да

Афанди кечаси уйқудан уйғониб:
— Тур, хотин, менга битта қошиқ олиб бер, - деди
Хотини ҳайрон бўлиб сўради:
— Ярим кечада қошиқни нима қиласиз?
— Тушимда толқон кўрдим, қўлимда есам тўкилиб кетяпти. Қошиқда есам тўкилмасмикин деяпман-да.

Врачлар жиннихонага малибунинг расмини илиб қўйишибди, ҳамма жиннилар: у меники, йўқ меники деб талашаётганмиш, шунда бир жинни четда индамай ўтирганмиш. Врачлар:
— Сен нимага талашмаябсан, деса
— Калити менда, машина қаёққа борарди, дермиш.

Бармен олдида бўш стакан турган, ширакайф мижознинг олдига келиб:
— Стаканингиз бўшаб қолибди. Яна битта хоҳлайсизми?
— Иккита бўш стаканни нима қиламан?

Цирк директорининг телефони жиринглабди.
— Алло, сизларга гапирадиган от керакми?
Директор жаҳли чиқиб телефонни қўйибди. Телефон яна жринглармиш:
— Алло, сизларга гапирадиган от керакми?
Директор яна трубкани қўйиб қўйибди. Яна қўнғироқ:
— Менга қара ноинсоф! Менга туёқларим билан рақам териш осон деб ўйлаяпсанми?

— Дада-дада! Арчамиз ёниб кетяпти!
— Ёнмаяпти ўғлим, нур сочиб жилоланяпти.
— Ҳа-а... Дада-дада, пардаларимиз ҳам нур сочиб жилоланяпти!

Иккита ишёқмас, чойхонада овқатланиб бўлиб, ёнбошлаб суҳбат қурибди:
— Сан ким бўлгин келяпти?
— Манми, ман катта бой бўлсам-да, ҳар куни барра гўштдан тайёрланган таомлар есам...
— Санчи?
— Ман, илон бўлсам дейман...
— Ие, нимага энди илон?
— Ёти.и.и.б юради-да...