Дода латифалар

Бир киши газетага эълон берибди.
"Мен иш излаяпман. Маоши кўп бўлиши шарт эмас. Фақат битта шартим, душанбадан жумагача дам олиш, шанба якшанба кунлари эса хордиқ бўлса кифоя" деб ёзиб қўйибди.

Радиода бошловчи:
— Марҳамат, ҳурматли муҳлис. Сизга, яқинларингизга салом ва табрикларингиз бўлса, жўнатиш имкониятини берамиз.
Муҳлис:
— Мени эшитиб турган ҳаммага салом. Айниқса кеча ўғлим бензин оламан, - деб заправкага кетганди. Агар у ҳам мени эшитиб турган бўлса, унгаям алангали салом. Ўғлим, очерединг кеб қолдими болаааам?
— Йўқ, менга кеганида тамом бўлиб қолди

— Устозинг сенга қўшимча савол ҳам бердими?
— Ҳа.
— Нимани сўради?
— Тентакмисан? деди.

Бир киши сотувчидан сўрабди:
— Сизда бокс қўлқопи борми?
— Йўқ.
— Баскетбол коптоги-чи?
— Йўқ унақа нарса!
— Конькилар борми?
— Бу спиртли ичимликлар дўкони! Сиз сўраган нарсаларнинг бирортаси бўлмайди бу ерда!, - дебди асабийлашган сотувчи.
— Унда бир шиша ароқ беринг!, - дебди-ю, паст овозда пичирлаб, — Хотинимни гапини ерда қолдирмадим. Нима қилай, спорт билан шуғулланишга ҳеч нарса бўлмаса...?

Бир одам уйига чилангар чақиртирибди. Чилангар беш дақиқа ичида ишни битирибди-да, уй эгасига қараб, — Ана бўлди. Сиздан эллик минг!, - дебди. Ҳалиги одам:
— Нима? Мен олий маълумотли врач бўла туриб, беш дақиқада эллик минг ишлаб топмайман, - дебди. Чилангар эса:
— Мен ҳам ўқитувчи бўлиб ишлаганимда бунча пул топмасдим!, - деган экан.

Бир куни афанди чўлда кетаётса, олдидан сеҳрли кўза чиқибди. Афанди кўзани ишқалабди. Ичидан катта жин чиқиб:
— Амрингизга мунтазирман, - дебди.
— Уйга кетгим келяпти, - дебди афанди.
— Унда кетдик, - дебди жин.
— Тезроқ кетгим келяпти, - деса
— Унақада югурдик, - дермиш жин...

Бир киши дўстининг хотинини жанозасидан хомуш бўлиб уйга келибди. Хотини:
— Ҳа адаси, нимадан бунча хафасиз?, - деб сўрапти.
Эри бўлса:
— Хотин қара, Бахтиёр дўстим иккита хотинини кўмди. Мен эса ҳали бирорта-ям кўмганим йўқ!, - дермиш.

Ўлим тўшагида ётган қария набирасига васият қилибди:
— Набирагинам! Сенга битта катта ферма, учта уй, иккита далаҳовли, бешта дўконни мерос қолдираман.
Набираси шошилиб:
— Қаерда буважон, қаерда?, - деб сўраса,
— Телефонимдаги "МояФерма" ўйинида!, - дермиш қария.

— Кафега борайлик?
— У ёққа мумкин эмас.
— Балиқ овига борамизми?
— Бориш мумкин эмас овга.
— Уйланганингга афсусланяпсанми?
— Афсусланиш мумкин эмас.

Она қизалоғини врач кўригига олиб келиб:
— Қизимнинг кўзлари нега кичкина? Ахир бизнинг корейс қариндошимиз йўқ-ку!
Врач:
— Кўзларини ён томонини қараб кўринг-чи, катталаштириш мосламаси йўқмикин?