Дода латифалар

Ёш қизча ҳомиладор бўлиб қолибди. Онаси:
— Қизим, ўша нобакор ким бизга айт. Телефон номерини бер, гаплашаман, дебди
Отаси эса:
— Ўша итваччани тутиб олсам ўлдираман, деб турса, уй олдига "Ferrari" машинасидан зўр кийиниб олган ўрта ёшлардаги бир бойвачча йигит тушиб келибди. Уйга кириб қизнинг отасига:
— Амаки, узр, қизингизга уйлана олмайман, мени ойилам бор, лекин ҳамма харажатларни кўтараман. Агар ўғил туғса, 2та завод яна 5милион доллар бераман! Агар қиз туғса, 1та завод, 2милион доллар бераман! Агар боласи тушиб қолса...
Отаси:
— Агар боласи тушиб қолса, қизимиз хизматингизга мунтазир.

Мусиқа чалиб унинг ёқимли овозини эшитганингизда бошқа нарсаларни тамоман унутасиз. Клавишалар сизни cеҳрлаб, худди ўзига тортиб олаётгандай туюлади.
Шу пайтда: "Нонга пул беринг, нон олиб чиқиш керак", - деган овоз умуман нотага тушмайди-да.

— ДАН ходими билан Хитойликни нима бирлаштиради?
— Иккисини ҳам тайёқча боқади.

Эркак кишини бир қулоғидан кирган гап, иккинчисидан чиқиб кетади, аёл кишини икки қулоғидан кирган гап оғзидан чиқиб кетаркан.

Афанди бозордан ҳўкиз олиб келаётган эди, йўл-йўлакай «Афанди, ҳўкизни сотиб олдингизми, қанча бўлди?»—деган саволлар ёғилиб кетди. Афанди жонидан безор бўлиб, арқоннинг бир учини ўз бўйнига боғлаб олди, яна бир одам:
— Афанди, ҳўкизни олдингизми?— деб сўраган эди, у:
— Йўқ, биродар, ҳўкиз мени олди, нарҳимни ундан сўранг,— деди.

Афандидан одамлар сўрадилар:
— Сиз каттами, акангиз каттами?
— Бултур акам мендан бир ёш катта эди, бу йил ёшимиз баравар бўлса керак, — деди Афанди.

Бир одам балиқ овига борибди. Қараса хўрак олишни унутибди нима қилишни роса ўйлабди ва охири қоғозга чувалчанг деб ёзиб қармоққа илиб сувга ташлабди бироздан сўнг қармоқ қимирлабди, уни тортиб қараса бошқа қоғозга балиқ деб ёзилган.

2та ГАИ ходими радар билан йўл чеккасида турибди.
Бир машина катта тезликда учириб келаётган экан.
— Тезлиги неча экан? - деcа
Шериги:
— 50 000 сўм.

Халқнинг олдига бир жарчи келиб:
— Ҳозир нима демоқчилигимни биласизларми?
— Йўқ билмаймиз.
Жарчи:
— Билмайдиган одамларга гапиришнинг фойдаси йўқ, - деб кетиб қолибди.
Эртасига келиб:
— Мен нима дейишимни биласизларми —дебди.
Халқ:
—Йўқ.
Жарчи:
— Билмайдиган одамларга гапиришнинг фойдаси йўқ.
Эртасига халқ келишиб олибди. "Ярмимиз биламиз, ярмимиз билмаймиз деймиз".
Жарчи яна эски гапини такрорлабди. Халқ келишганидек жавоб берибди.
Жарчи:
— Ундай бўлса, биладиганларингиз билмайдиганларга айтиб қўя қолсин, - деб кетворган экан.

Бир куни бўғирсоқ йўлда кетаётса, йўлидан бўри чиқибди.
— Тўхта ман сани ейман, дебди.
Шунда бўғирсоқ:
— Бўривой мани ема, ман типратиканман ҳарбий хизматга кетвотудим, шунга сочимни олдириб кевоман, деган экан.