Дода латифалар

Боласини олиб кетиш учун боғчага келган она тарбиячи ўриндиқда ухлаб ётганини, болалар эса майдончада бир ўзлари телефон ўйнаб ўтиришганини кўриб жаҳли чиқиб кетибди. Тарбиячини тепасига бориб баланд овозда:
— Бу нимаси? Ҳамма болалар қочиб кетишади-ку, - деса,
Тарбиячи:
— Тинчланинг, ҳеч қаёққа кетишмайди. Чунки Wi-Fi фақат майдончани ичида ишлайди, - дермиш.

Уйда Wi-FI ишламай қолди. Ҳозир бориб идишларни юваман, кирларни юваман, уй тозалайман, кечки овқатни тайёрлайман, ...
Ие, ана бўлди! Ишлаб кетди!

Бир киши ҳамкасбини учратиб қолиб сўрабди:
— Нимага иш вақтида кўчада юрибсан?
— Иш вақтида жароҳат олдим, таътилдаман!
— Қандай жароҳат олдинг?
— Креслода ухлаб қолиб, ерга йиқилиб тушдим.

Дорихонада:
— Гижжа ва паразитларга қарши дори беринг.
— Катталар учун ёки ёш болаларгами?
— Узр, мен гижжаларни ёшидан бехабарман!

Ақлли ота ўғли мактабда сўкиниб гапирмаётганини текшириш учун болға билан ўғлини бармоғига уриб кўради.

Бир киши тилла балиқ ушлаб олибди.
— Тила тилагингни эй яхши инсон! - дебди балиқ тилга кириб.
— Машина олишни истайман, - дебди киши.
— Кредитгами ёки нақдгами? - дебди балиқ.
— Пахта ёғида қовурайми сени ёки писта ёғидами? - дебди ҳалиги киши.

— Адажон, циркка борайлик.
— Вақтим йўқ ўғлим!
— Борақолайлик ада! Циркда очиқ-сочиқ кийинган чиройли қизлар арслонни ўйнатишар экан.
— Арслонни кўрмаганимга ҳам анча бўлди ўғлим...! Майли кетдик! Кўриб келайлик!

— Салом, Расул ака! Бугун мен ҳайдовчилик гувоҳномасини олдим.
— Салом! Нега буни менга ёзяпсан? Ахир биз аллақачон ажрашиб кетганмиз-ку!?
— Шунчаки, энди йўлларда эҳтиёт бўлинг!

— Ҳар қандай лавозимга розиман.
— Марҳамат, мана супурги. Ишни бошлашингиз мумкин.
— Нима? Ахир мен институтни тамомлаганман.
— Беринг унда. Қандай супуришни кўрсатиб бераман.