Дода латифалар

Қари отахон набираси билан овқатланиб ўтиришса, набираси гапирмоқчи бўлиб, энди оғиз очса, бобоси:
— Овқат пайтида гапириб бўлмайди, - деб танбеҳ берибди.
Овқатланиб бўлгач, "Энди гапир" деса, набираси:
— Боя овқатингизга пашша тушиб қолганди, шуни айтмоқчи эдим, - дермиш.

Хотин эрига:
— Шкафимизни қаранг! 10 йиллик эски матох! Янгисини олайлик!
— Хўп, оламиз.
Хотин яна эрига:
— Совутгич ҳам эски.
— Янгисига алмаштирамиз.
Хотин давом этиб:
— Телевизор ҳам жуда эски бўлиб қолган! Алмаштириш керак!
Эри:
— Хой хотин! Сен ўзингга бир қара! Сен ҳам нечи йилликсан? Мен индамаяпман-ку!

Ойим менга нуқул "Уйда ўтираверсанг, ҳеч нарсага эришолмайсан!" дер эдилар.
Энди эса уйда ўтириб, дунёни қутқаряпман.

— Эшитдингми? Энди коррупцияга қарши кураш эмас, жанг олиб бориларкан...
— Ҳа! Жангда қурбонларнинг мулклари жангчиларга қолиб кетишини ҳам биласанми?!

Бой амалдорнинг ўғли машинасида 2 кишини уриб юборибди. Бири машинанинг олд ойнасига урилибди. Иккинчиси эса йўл четидаги ариқ ичига тушиб кетибди.
Суд иши кўриб чиқилиб, ҳукм ўқилаётганмиш:
“Биринчи пиёда машинанинг олд ойнасини синдиргани учун 2 йилга, иккинчи пиёда воқеа жойидан яширингани учун 3 йилга озодликдан маҳрум этилсин!”

Шунчаки ўрнимга ётсам – ухлаб қоламан.
Китоб ўқиш учун ётсам - ухлаб қоламан.
Бироз телевизор кўрай, деб ётсам – ухлаб қоламан.
Ухлаш учун ётсам, ухлаб бўпман!!!

— Янги йил байрамида соат 12:00га бонг ураётса, бир эркак ният қилибди:
"Шу йили соҳибжамол, чиройда тенгсиз қизлар билан танишиб олай...! "
— Хўш, танишибдими чиройли қизлар билан?
— Ҳа, албатта! Хотини яна иккита эгизак қизалоқларни туғибди...

— Одил айт-чи, Пушкиннинг "Татьянага мактуб" асарини ўқиб келдингми?, - сўрабди ўқитувчиси.
— Йўқ!, - дебди ўқувчи.
— Нега?
— Ўзингиз айтгансизку, "Бировни мактубини ўқиш ёмон одат" деб, - дермиш.

Бир йигитни акаси Россиядан телефон қилиб:
— Вой ука, мен бу ерда онамни кўриб юрибман, - дебди.
Укаси бўлса:
— Мен онамни олдидаман. Мени ҳам кўряпсизми?!, - дермиш.

Бир жинни қўлига кўзгу олиб, шеригига деди:
— Қара манави одам менга ўхшаркан.
Иккинчи жинни ҳам кўзгуни шеригининг қўлидан олибди-да:
— Аҳмоқ! Ахир бу менманку!, - деган экан.