Дода латифалар

Машҳур авиакомпания янги учувчиларни ишга олиш мақсадида номзодларни суҳбатга чақирибди.
Суҳбатга биринчи бўлиб немис кирибди:
— Нечи йилдан буён учасиз?
— Уч йил.
— Қанча маош олишни хоҳлардингиз?
— Уч миллион. Бир миллион ўзимга, бир миллион хотинимга ва бир миллион суғуртага.
Суҳбатга иккинчи бўлиб инглиз кирибди.
— Нечи йиллик тажрибангиз бор?
— Олти йиллик.
— Маошингиз қанча бўлишини хоҳлайсиз?
— Олти миллион. Икки миллион ўзимга, икки миллион хотинимга ва икки миллион суғуртага.
Учинчи бўлиб суҳбатга рус кирибди:
— Нечи йилдан бери парвоз этасиз?
— Эй, мен умуман баландликдан қўрқаман. Лекин тўққиз миллион олишни истайман. Уч миллион менга ва уч миллион сизга...!
Авиакомпания директори ақлдан озай дебди. Ҳайратланиб яна сўрабди:
— Унақада ким учади?
— Немис-да! Ахир у уч миллионга рози-ку!

Бир аёлнинг ҳуштори уйидалигида, эри келиб қолибди. Ҳуштор кийимларини олишга ҳам улгурмай, деразадан қочиб қолибди. Яқин ўртада парк бор экан. Паркка кирса ўзига ўхшаган кийимсиз ҳайкал боракан. У ҳам ҳайкални ёнига келиб, қимирламай қотиб турса, ёнидаги ҳайкал:
— Эй, аҳмоқ! Пайпоғингни ечиб ташла. Қаерда кўргансан пайпоқ кийган ҳайкални?, - дебди.

Бир отахон боғда айланиб юрган экан. Ёнидан бир чиройли кетворган қиз ўтиб колибди.
Шунда отахон:
— Тўхта қизим, бир қучоқлай 100 доллар бераман, - дебди.
Қиз:
— Йўқолингей, қанақа бемаза чолсиз, - деб жавоб берибди.
Отахон эса:
— 500 доллар бераман, - дебди.
Қиз:
— Жиннимисиз? - дебди.
Отахон:
— 1000 доллар бераман, - дебди.
Қиз ўйланиб қолибди-да:
— Ундай бўлса майли, - деб рухсат берибди.
Отахон қизни қучоқлаган ҳолда хўрсинармиш.
Қиз:
— Бобо нега хўрсинасиз, ниятингизга етдингиз-ку?! - деб сўрабди.
Шунда отахон:
— Энди 1000 долларни қаердан топаман? - дермиш

Бир йигит суҳбатдан ўтмоқда:
— Нима иш қила оласиз?
— Чуқур кавлай оламан.
— Яна-чи?
— Кавламаслигим ҳам мумкин.

Жудаям зиқна бой бўлган экан. Бир куни қўшни қишлоққа ошнасиникига меҳмонга борибди. Энди ўтирган экан, уйдаги шамни ўчириб келдимми йўқми, деган савол қийнай бошлабди. Бориб келай деса йўл узоқ, бормай деса шамни эриб қолишини ўйлаб юраги увишиб кетибди. Охири чидолмай йўлга тушибди. Халлослаб уйига келиб, эшикни тақиллатибди. Хотини чиқиб, эшикни очмоқчи бўлган экан...
Бой:
— Эшикни очма, ҳадеб очиб ёпилаверса эшик емирилиб кетади. Уйдаги шамни учириб қўй, шуни айтишга келган эдим. Мен шундоқ изимга қайтиб кетаман. Тайёр ошдан қолмай.
Хотини:
— Вой дадажониси-ей, менку шамни аллақачон ўчириб қўйганман, сиз шу гапни айтиш учун шунча йўл босиб келдизми, ковушингизни тагини емириб?
Бой:
— Хавотир олма хотин, ковушим қўлтиғимда!

Беморни шикоятларини эшитиб ўтирган врач ҳадеб "Яхши, яхши" деяверибди.
Бемор:
— Мен дардимни айтсам, сиз нимага нуқул яхши деяверасиз? - деса, врач:
— Сизга ўхшаган беморларни қабулимга келиб тургани яхши-да! - деган экан.

Раҳбарининг имзосини қўйиб ўрганган бухгалтер, ишдан бўшагач раҳбарини номига бешта кредит олишни уддалаган экан.

Агар қўл телефонингизни қуввати иш кунининг охирига келиб 95%ни кўрсатаётган бўлса, демак шу куни ростан ҳам ишлангансиз.

Кўп қаватли уйда яшайдиган йигит дўстини хонадонига меҳмонга чақирибди. Дўсти қараса, деворда катта темир тоғора осилиб турган экан.
— Бу нимага керак? – деб сўраса, дўсти дебди:
— Бу гапирадиган соат, мана қара, - деб тоғорани қаттиқ урса девор ортидан қўшнисини: “Минг лаънат, 3 дан 15 дақиқа ўтди” деган овози эшитилибди.

Ота ўғлига:
— Сен пианинода кўпроқ машқ қилишинг керак.
Ўғли:
— Бундан ортиғи бўлмайди. Бутун подезд кўчиб кетди-ку.