Дода латифалар

Бир отахон боғда айланиб юрган экан. Ёнидан бир чиройли кетворган қиз ўтиб колибди.
Шунда отахон:
— Тўхта қизим, бир қучоқлай 100 доллар бераман, - дебди.
Қиз:
— Йўқолингей, қанақа бемаза чолсиз, - деб жавоб берибди.
Отахон эса:
— 500 доллар бераман, - дебди.
Қиз:
— Жиннимисиз? - дебди.
Отахон:
— 1000 доллар бераман, - дебди.
Қиз ўйланиб қолибди-да:
— Ундай бўлса майли, - деб рухсат берибди.
Отахон қизни қучоқлаган ҳолда хўрсинармиш.
Қиз:
— Бобо нега хўрсинасиз, ниятингизга етдингиз-ку?! - деб сўрабди.
Шунда отахон:
— Энди 1000 долларни қаердан топаман? - дермиш

Бир йигит суҳбатдан ўтмоқда:
— Нима иш қила оласиз?
— Чуқур кавлай оламан.
— Яна-чи?
— Кавламаслигим ҳам мумкин.

Жудаям зиқна бой бўлган экан. Бир куни қўшни қишлоққа ошнасиникига меҳмонга борибди. Энди ўтирган экан, уйдаги шамни ўчириб келдимми йўқми, деган савол қийнай бошлабди. Бориб келай деса йўл узоқ, бормай деса шамни эриб қолишини ўйлаб юраги увишиб кетибди. Охири чидолмай йўлга тушибди. Халлослаб уйига келиб, эшикни тақиллатибди. Хотини чиқиб, эшикни очмоқчи бўлган экан...
Бой:
— Эшикни очма, ҳадеб очиб ёпилаверса эшик емирилиб кетади. Уйдаги шамни учириб қўй, шуни айтишга келган эдим. Мен шундоқ изимга қайтиб кетаман. Тайёр ошдан қолмай.
Хотини:
— Вой дадажониси-ей, менку шамни аллақачон ўчириб қўйганман, сиз шу гапни айтиш учун шунча йўл босиб келдизми, ковушингизни тагини емириб?
Бой:
— Хавотир олма хотин, ковушим қўлтиғимда!

Беморни шикоятларини эшитиб ўтирган врач ҳадеб "Яхши, яхши" деяверибди.
Бемор:
— Мен дардимни айтсам, сиз нимага нуқул яхши деяверасиз? - деса, врач:
— Сизга ўхшаган беморларни қабулимга келиб тургани яхши-да! - деган экан.

Қуруқ ойликка яшаяпман деб, ONIX автомобилини 150 минг долларда сотиб олсам ҳеч ким ҳайрон бўлмайди. Лекин 1 йилдан кейин уни яна 150 минг долларга сота олсам, ҳамма менга қойил қолади.

Раҳбарининг имзосини қўйиб ўрганган бухгалтер, ишдан бўшагач раҳбарини номига бешта кредит олишни уддалаган экан.

Агар қўл телефонингизни қуввати иш кунининг охирига келиб 95%ни кўрсатаётган бўлса, демак шу куни ростан ҳам ишлангансиз.

Кўп қаватли уйда яшайдиган йигит дўстини хонадонига меҳмонга чақирибди. Дўсти қараса, деворда катта темир тоғора осилиб турган экан.
— Бу нимага керак? – деб сўраса, дўсти дебди:
— Бу гапирадиган соат, мана қара, - деб тоғорани қаттиқ урса девор ортидан қўшнисини: “Минг лаънат, 3 дан 15 дақиқа ўтди” деган овози эшитилибди.

Ота ўғлига:
— Сен пианинода кўпроқ машқ қилишинг керак.
Ўғли:
— Бундан ортиғи бўлмайди. Бутун подезд кўчиб кетди-ку.