Учта пашша гаплашиб ўтириб зерикибди. Уччаламиз уч томонга кетамиз ва бир йилдан сўнг шу ерда кўришамиз деб учишибди. Орадан бир йил ўтибди, пашшалар келишилган жойда йиғилишибди:
Бири семирган, иккинчиси ўз ҳолатида, учинчиси озиб кетган экан. Семирган пашшадан сўрашибди:
— Сен қаерда бўлдинг?
— Мен бой хонадонга бориб овқатни ичига тушсам, бир коса овқатни суриб қўйишарди. Мазза қилиб еб ётардим.
Иккинчисидан сўрашибди:
— Сенчи?
— Мен шундай овқатга учиб тушардим, бир қошиқда олиб қўйишарди, шуни еб ётардим.
Учинчисидан сўрашибди:
— Сенчи? Нега озиб кетдинг?
— Мен студентларнинг ётоқхонаси олдига бориб қолдим, шундай овқатига тушсам, қанотимдан ушлаб, бир шимиб отиб юборишарди.
Уй бекаси кундалигидан:
Бир пайт кўчадан бир одамча кириб келди, ҳаммаёғи лой. “Сизни ўғлингизман”, деб айтди. Ювиб тозалаганимдан сўнг маълум бўлади энди. Лекин овози ўғлимникига жуда ўхшайди...
Физика ўқитувчиси Азизга ер шари қандай айланишини тушунтириб берибди.
Ароқхўр қўшниси Тошпўлат ака эса Азизга ер нима учун айланишини гапириб берибди.