Ortiq bilan Zokir baliq oviga chiqishibdi.
— Ortiqboy, shu suv parisi baliqmikin yoki ayolmi?
— Ha endi Zokirboy, bu suv parisini tutgan odamning xohshiga bog‘liq...
— Agar sizni qarmog‘ingizga ilinsa, nima qilardingiz?
— Nima qilardim? Qovurib yerdim.
— Ha... Odamni yoshi o‘tgan sari xohishi ham o‘zgarar ekanda-a???
Ayolning eri yana ichib kelibdi. Xotini doimidek janjal ko‘taribdi.
— Nima, yana ichib keldizmi? Biror marta mana shu aroq o‘lgurni ichmay kelasizmi? Nimaga ichaverasiz shu yer yutkurni?
— Nima qilay, aroq suyuq, ichiladi. Agar qattiq bo‘lganda, g‘ajirdim...
Bir kishi katta ko‘lning qirg‘og‘ida o‘tirsa, turistlar kelib so‘rashibdi:
— Nega bu yerda o‘tiribsiz?
— Men ko‘lning narigi qirg‘og‘iga suzib o‘ta olaman, - debdi boyagi kishi.
— Qancha vaqtda o‘rgandingiz buni, - deyishibdi turistlardan biri.
— Besh yil umrim ketdi, - debdi.
Shunda turistlar ko‘lning narigi qirg‘og‘iga o‘tkazib qo‘yadigan qayiqqa o‘tirib, qayiqchini qo‘liga ikki ming pul berib, haligi kishiga deyishibdi:
— Besh yil umringiz ikki ming so‘m turar ekan-da!?
— Doktor, menga yordamingiz kerak! Yoshim 28da. Hanuzgacha turmushga chiqmadim.
— Men psixiatrman! Qanday qilib sizga yordam berishim mumkin?!
— Axir men aqldan ozay deb turibman-ku...
Bir odam qo‘shni davlatga ishlagani borib kelibdi-yu, qaytib kelgach odamlarga maqtana boshlabdi:
— Turkiya, Arabistonning hamma shaharlariga bordim. Juda miriqib dam oldim.
Qo‘shnilaridan biri debdi:
— Unda siz jug‘rofiyani yaxshi bilsangiz kerak?!
— Yo‘q! Men hali Jug‘rofiyaga bormadim. Lekin, yaqinda u yerga ham borishni rejalashtirganman, - dermish haligi odam.
Charli Chaplin, Aldar Ko‘sa va Afandi tog‘larda yurgan ekan, oldilaridan dev chiqib qolibdi.
Uchchalasi “Bizni qo‘yib yubor!” deb devga yalina boshlashibdi. Shunda dev:
— Har biringiz og‘zingizdan biror narsani olib yerga tashlaysizlar. Kimning narsasini ko‘rib, ushlashga ulgursam, men bilan qoladi. Agar ko‘rmasam, qo‘yib yuboraman, - debdi.
Chaplinning og‘zida saqichi bor ekan. Saqichini yerga tashlashi bilan, dev ushlab olibdi.
Aldar Ko‘saning og‘zida nos bor ekan. Yerga tashlashi bilan, uni ham dev ushlab qolibdi. Navbat Afandiga kelibdi. Kecha rosa to‘yib sarimsoq yegan Afandi devga qarab “Kuf-f-f” debdi. Dev atrofga alanglab qarabdi-da:
— Sarimsoqni hidi bor-u, o‘zi yo‘q?! Mayli sen uyingga ketaver! – degan ekan.
Qo‘llarimni artib yurish uchun nam salfetka sotib oldim.
Ochib, bittasini oldim. Qo‘llarimni artdim keyin stolni artdim, birozdan so‘ng oyoq kiyimimni, sal turib ...