Doda latifalar

Tibbiyot instituti talabalari o‘qituvchisi bilan morgda amaliy mashg‘ulot o‘tishmoqda. O‘qituvchi:
— Biz vrachlar hech narsadan jirkanishimiz kerakmas. Masalan, mana shu jasadni o‘lishidan avval nima taom yeganini bilish uchun og‘ziga bosh barmog‘imizni tiqib, so‘ng barmog‘imizni yalab ko‘ramiz, - deb ko‘rsatib beribdi.
Tabiiyki, hamma talabalar ustozining orqasidan shunday qilishibdi.
Shunda o‘qituvchisi:
— To‘g‘ri qildinglar, lyekin vrachlar e’tiborli ham bo‘lishi kerak. men bosh barmog‘imni tiqib, o‘rta barmog‘imni yalagandim, sizlarga o‘xshab bosh barmog‘imni yalamagandim... – dermish.

Yigitlarning qizlarga aytadigan mashhur bahonalari:
1. Keyin o‘zim telefon qilaman (Sen bilan gaplashgim yo‘q!);
2. Uydagilar qo‘ng‘iroq qilishvatti (Kecha tanishgan qiz 2-liniyaga tushvatti);
3. Albatta uylanaman! (Sendan qachon qutulaman!?);
4. Ovozing yaxshi eshitilmayapti (Qachon gaping tugaydi?!)
5. Keyingi hafta armiyaga ketaman (Alvido!)

Soqol qo‘ygan yigitga ko‘pchilik "Soqolingni oldirib tashla!" debyaverishadi-yu, lekin tor shim kiygan qizga "Buvilaring, momolaring bunday yurishmagan. Uzun ko‘ylak kiyib ol!" deb hech kim gapirmaydi.

— Do‘stim, uyimda suvaraklar juda-yam ko‘payib ketdi. Nima qilishni bilmayapman.
— Sen ularga eshitiladigan qilib “Uyda ovqat yo‘q! Yegulik umuman yo‘q!” deb bir necha bor takrorlagin!
Ertasi kuni:
— Ho‘sh, nima bo‘ldi do‘stim? Kecha aytganlarimni qildingmi?
— Ha, huddi sen aytgandek qildim.
— Natijasi qalay?
— Yarim tunda kimdir biqinimdan turtdi. Turib qarasam, bir gala suvaraklar atrofimni o‘rab olib, “Senga ovqat olib keldik. Yeb ol!” deb turishibdi...!

O‘zbek xitoylikdan so‘rabdi:
— Sizlarda aholi necha kishi?
Xitoylik aytibdi:
— Bizda aholi 1 mlrd. 300 mln.dan ortiq. Sizlarda-chi?
O‘zbek:
— Bizda 32 mln. aholi bor, - debdi.
Shunda xitoylik o‘zbekka qarab:
— Unda hammalaring bir-birlaringni tanisalaring kerak-a? – debdi.

Bozorda nazoratchi sotuvchiga:
— Manavi sotayotgan balig‘ingizni hujjati bormi?
— Hujjati? Qanaqa hujjat? O‘limi to‘g‘risida guvohnoma kerakmi?!

— Oyijon, menga ikki ming bering.
— Hov anavi yerda o‘tirgan buviga bermoqchiman.
— Voy o‘zimni aqilli bolajonim. Qani o‘sha buvi?
— Hov ana, muzqaymoq sotyaptilar...

Ikki sevishgan hiyobondagi o‘rindiqda osmonga qarab o‘tirishibdi. Birdan yigit debdi:
— Voy qara! Yulduz uchdi! Niyat qil!
Qiz:
— Sizga turmushga chiqsam deyman...!
Yigit:
— Iye!!! Qaytib orqasiga ketdi-ku?!

Oyog‘ida tura olmayotgan mast odam uyiga kelib, oshxonadagi muzlatkich eshigini ochibdi-da:
— Sebzorga! Nechi pul? Yo‘q deysanmi...? - debdi.
Keyin nima bo‘lgani esida yo‘q. Ertalab oshxonani bir burchagida uyg‘onib qarasa, muzlatkichni sindirib tashlagan ekan.
Xotini uyg‘onmasidan muzlatkichni olib, ustaxonaga yuguribdi.
Birozdan so‘ng xotini turib, oshxonaga chiqib qarasa, muzlatkich yo‘q emish. Shunda xotini:
— Oxiri ko‘ndiribdi-da Sebzorgacha..., - dermish.

Er-xotin supermarketdan ikkita aravachani to‘ldirib, xarid qilishibdi. Kassani yoniga kelishsa, xotini:
— Voy adasi shoshmay turing! Hojatxona qog‘ozini unutibmiz. Hozir ELMA dan olib chiqay desa, harajatni ko‘rib, jahli chiqib turgan eri:
— Kerakmas, hozir chek qog‘ozi ellik metr bo‘ladi, - dermish.