Дода латифалар

Ҳарбий округ штабидан ташриф буюрган текширувчига уч нафар аскар таништирилмоқда. Улардан икки нафари бақувват давангир бўлса, учинчиси қилтиллаган, паст бўйли аскар.
Прапоршик:
— Мана бу учаласи ҳарбий қисмимизнинг энг сара бўлинмамиз саналади. Бирор нарса юз берадиган бўлса, шу заҳоти уларни олдинги маррага юборамиз.
Текширувчи биринчи аскардан сўраяпти:
— Сен кимсан?
— Оддий аскар Иванов, эркин кураш ва бокс бўйича спорт устаси.
— Баракалла, азамат! Сен-чи, сен кимсан? - сўради текширувчи иккинчи аскардан.
— Оддий аскар Петров, каратэ бўйича қора белбоғ соҳиби, шунингдек, бир қатор шарқий яккакураш турларини тасарруф этганман.
— Баракалла, полвон! Хўш, - мурожаат қилди у, учинчи, энг нимжон аскарга менсимаган оҳангда:
— Сен-чи, сен ким бўласан?
— Оддий аскар Сидоров, шахмат бўйича спорт устаси. Мана бу иккала қовоқбошга командирлик қиламан!

Спорт дўконида.
— Парашют борми?
— Бор.
— Яхшисидан беринг.
— Мана буни олинг. Кафолати бор. Сакраган вақтингизда очилмаса, олиб келаверинг, алмаштириб берамиз...

Бир куни мактабда ўқтувчи очиқ дарс ўтмоқда:
— Қани Сардор айти-чи, катта бўлсанг ким бўласан?
Сардор:
— Катта бўлсам, миллионер бўламан! Пулим кўп бўлади. Хотинимга машиналар, қимматбаҳо кийим-у, тақинчоқлар олиб бераман. Уни европага дам олгани юбораман. Айтган нарсасини олиб бераман, - дебди.
— Сен-чи Алишер, катта бўлсанг ким бўласан? - сўрабди устози.
Алишер:
Сардорди хотини, - дермиш Алишер.

Судья хотини чўкиб кетган эркакни сўроқ қилмоқда:
— Нега хотинингизни чўкиб кетаётганини била туриб, қутқаришга ҳаракат қилмадингиз?
— Мен уни чўкаётганини билмадим. У ҳар доимгидек бақирар эди...

Қорбобога хат:
"Қорбобо, мен сиздан янги йилга оппоқ Мерседес сўраган эдим. Орзуларим амалга ошмади-ку?! Ҳурмат билан Шаҳзода.
Қорбободан жавоб:
"Ҳурматли Шаҳзода! Сиз менга раҳмат айтинг! Чунки ҳамқишлоғингиз Рустамни орзуларини амалга оширмаганим учун...

Афанди эрта баҳорда боққа қаламча экаётган боғбондан сўради:
— Нима экаётибсиз?
— Кўчат, - деди боғбон,- ҳадемай кўкариб мевага киради.
— Ҳаммаси қуруқ калтак-ку! - деди Афанди таажжубланиб.
— Ҳа, ер-сув қуруқ калтакни ҳам кўкартираверади.
— Бўмаса мени ҳам ерга кўмиб қўйинг, - илтимос қилди Афанди.
Боғбон кулиб Афандининг белигача тупроқ тортиб кўмиб қўйди.
Афандй пешингача изғирин шамолда турди, қорни очди, баданига зах ўтди. Боғбон пешинда овқатга ўтирганида Афанди қичқирди:
— Тақсир, мен бу ерда томир отиб, мевага кирмайдиганга ўхшайман, иложи бўлса мени овқатга яқинроқ жойга ўтқазсангиз.

Оқ ва қора танли америкаликлар Россияга келиб қурилишда ишлар экан.
Бир куни иккаласи иш жойида "русчасига" ароқни росса ичиб, қора танлиси оёқда туролмай қолибди.
Оқ танли америкалик шеригини орқасига кўтариб олиб кетаётса, бирданига қурилиш қоровули бақириб қолибди:
— Ҳой, тўхта! Сақични ташла жойига!!!

Шифокор қабулида бемор:
— Доктор, баъзан шунақа ҳолатлар бўладики, мен одамлар билан суҳбатлашаётганимда, жуда кўп гапираман. Кейин ўйланиб қоламан. Гапларимни ҳаёлимда гапиряпманми? Овоз чиқариб айтяпманми? Билмай қоламан. Сиз бунга нима дейсиз? - деса, доктор беморга бироз тикилиб:
— Гапирасизми ёки шунақа жим ўтираверасизми? - дермиш.

Имтиҳонда домла талабага савол беряпти:
— Беш карра беш?
Талаба қўлидаги шпаргалкага қараб:
— Йигирма беш!
Домла ҳам қўли остидаги шпаргалкага қараб:
— Тўғри! Олти карра олти?
Талаба яна шпаргалкага қараб:
— Ўттиз олти!
Домла ҳам шпаргалкага қараб:
— Тўғри! Етти карра етти?
Талаба энди шпаргалкага қарамоқчи бўлганди домла унинг қўлини ушлаб қолди. Талаба ўйланиб:
— Қирқ етти, - деди.
Домла энди шпаргалкасига қарамоқчи эди талаба хам унинг қўлидан ушлаб қолса, домла кўп ўйламай:
— Тўғри, - дермиш.

Эридан қаттиқ ранжиган хотин:
— Ҳеч бўлмаса узр сўрасангиз бўларди...
— Хўп, узр. Кечирақол!
— Бошимга ураманми узрингизни?! Кимга керак кечирим сўрашингиз?!