Дода латифалар

Аёл ошхонада овқат сузаётса, сурбет, жонга тегиб кетган қўшниси яна кириб келиб:
— Вой қўшни овқатингиз пишдими? Яна овқатланиб кетарканманда... – дебди.
Жаҳли чиққан уй эгаси унга ҳам овқатдан сузиб, еб ўтиришса, ҳовлидаги ит ирриллайверибди.
— Қўшни, нега итингиз мени таниса ҳам иррилайверади? – деса, мезбон аёл:
— Чунки итим уни косасида овқат еганларни ёқтирмайди, - дермиш.

Бир одам дарёда чўка бошлабди. Бор овози билан “Ёрдам беринг! Помогите! Help me!” деб бақираётган экан, ўтиб кетаётган бир киши унга қараб:
— Шунча тилни ўргангунча сузишни ўргансанг бўлмасмиди?! – дермиш.

Эр семириб кетган хотининга қараб туриб:
— Онаси, сузишга қатнашсанг бўлармиди... Қоматинг бузилиб кетяпти! - деса, хотини:
— Кит деган жониворни биласизми? Бир умр сузади. Қани унда қомат?! - дебди.

Десантчилар парашют билан ўқув-сакраш машқларини бажаришмоқда. Ҳамма вертолётдан сакрай бошлабди. Бортда фақат битта оддий аскар ва прапоршик қолибди. Оддий аскар сакрашга ҳозирланаётган прапоршикни тўхтатибди.
— Ўртоқ прапоршик, онамнинг айтишича, охирги бўлиб сакраган кишининг парашюти очилмас эмиш.
— Бемаъни гап!
— Шундай бўлса ҳам, охирги бўлиб сакрашни истамайман.
— Яхши, - дебди прапоршик, - Сакра. Охирги бўлиб ўзим сакрайман.
Аскар сакраб, ҳавода аста пастлаб бораётса, ёнидан парашюти очилмаган прапоршик бақириб тушибди:
— Ҳа, ўша онангни!!!...

Хотин эрига дебди:
— Африкада бир қабила бор экан. У ерда эрлар хотинини сотиб юборармиш. Агар биз ўша қабилада яшаганимизда, сиз мени сотиб юборармидингиз?
Эри дебди:
— Сотиб ўтирмасдим. Совға қилиб юборган бўлардим.

Бир одам русларга тобут ясар экан. Кунларни бирида тайёр тобутни етказиб бераман деса, машинаси бузилиб қолибди. “Буюртмани кечиктириб бўлмайди!” дебди-да, тобутни кўтариб олиб боришга қарор қилибди.
Кўчада кетаётса, милиция тўхтатиб сўрабди:
— Тобут бошингизга кўтариб олиб қаёққа кетяпсиз?
Тобут ясовчи одам милицияга:
— Кўмилган жойим ёқмаяпти. Бошқа жой қидириб кетяпман, - деган экан.

Бир йигит шартнома билан 10 йил Африканинг чекка бир ҳудудида ишлаб келибди. Аэропортда уни дўстлари кутиб олишибди. Елкасида битта маймунча билан дўстларини олдига келибди. Бир дўсти ундан сўрабди:
— Ҳўш дўстим, у ерлар қандай экан?
— Нимасини айтасан, жуда иссиқ, сув йўқ, ишлаш қийин...
— Келин масаласи-чи? Уйландингми?
— Озиқ-овқат ҳам тақчил экан.
— Уйланиш масаласи қандай экан деяпмиз?
— Дўкон ҳам йўқ, бирон нима олмоқчи бўлсанг, 2 соат машинада бориш керак.
— Эй, сендан аёллар ҳақида сўрадик, - дейишса, елкасида ўтирган маймунча:
— Дада, сиздан онамни сўрашяпти! – дермиш.

Спорт залидан қайтган эр хотинига дебди:
— Ҳамма жойим оғриб кетяпти. Тренерим айтдики, мушакларим оғриса, демак улар ўсаётган бўларкан.
Хотини эрини бошига бир уриб:
— Оғридими? Қани энди, миянгиз ҳам ўсиб қолса эди...

Бир йигит дўстини ёнига келиб деди:
— Шифокорнинг айтишича, менинг саккиз соатлик умрим қолибди. Юр, туни билан шаҳар айланамиз, бор пулимга ресторанда ўтирамиз.
Дўсти унга:
— Ҳо-о, сен эртага барибир уйғонмайсан. Мен бўлсам эрта туриб ишга боришим керак.