Дода латифалар

Битта олифта йигит такси тўхтатиб:
— Ахлат ташийсизми? – деса, таксичи:
— Ўтир, айтган жойингга ташлаб қўяман, - дермиш.

Бир киши қариндошиникига бормоқчи бўлиб, йўлдан адашиб қолибди.
Манзилни сўраш учун қариндошига қўнғироқ қиламан деб, адашиб дўстига қўнғироқ қилиб юборибди. У дўсти ҳазилкашроқ экан.
— Алло, уйингни топа олмаяпман... – деса, дўсти ҳазиллашиб:
— Қаерда турибсиз? – дебди.
Меҳмон:
— Мозорни олдидаман. Қаерга юрай? – деса, дўсти:
— Ичкарида ётибман, кираверинг! – дермиш.

Товуқ беданага мақтаниб:
— Мени тухумим 500 сўм, сеники 300 сўм. Мени тухумим сеникидан каттароқ...
Сен ҳам менга ўхшаб 500 сўмлик туғсанг бўлмайдими? – деса, бедана дебди:
— Энди..., 200 сўм учун жонимни оғритиб нима қиламан?!

Қанийди, тушимда ишлайверсам-у, ўнггимда маош олаверсам!

Телефонни ушлаб ухлайди.
Телефонни ушлаб овқатланади.
...га ҳам телефон билан кириб-чиқади.
Қўнғироқ қилсанг кўтармайди. Эшитмай қолганмуш...

Агар хотинингиз сизга сакрай бошласа, жим турманг. Ўзингизни ким эканлигизни кўрсатиб қўйинг. Ошхонага кирганингизда минғир-минғирини бошласа, шарт этиб идишларни ювиб, овқат пишириб қўйинг. Ваннага кирганизда гапирса, пайпоқларни чайиб қўйинг. Дазмол, чангютгич ҳам хотинизга қарши курашиш қуролларига айлансин. Урушишга баҳона тополмай бир алам қилсин!

Лофга жуда уста балиқчилар суҳбати:
— Кеча қармоқни зўрға тортиб уч метрлик сомни чиқариб олдим!
— Сеники ҳолва! Кеча мени қармоғимга XVIII асрда ишланган катта фонус илиниб чиқди. У ҳалиям ёниб турган экан!
— Майли мен сомни узунлигини қисқартираман. Фақат илтимос, сен ҳам фонусингни ўчган экан деб айт!

Айрим севишганлар бир-бирига шундай ўхшашки ҳаёлларида ҳам бир ҳил ўйлашади. Ҳаттоки урушиб қолгандаям: "Сан бўлмасанг бошқаси!" Хуллас, бир-бирига узукка кўз қўйгандек мос бўлишади...

Йигит дўстини ёнига келиб дебди:
— Илтимос, белимга шахмат тахтасини расмини чизсанг.
— Чиздим. Ҳўш, энди-чи?
— Рақамларни ва ҳарфларни ҳам ёзиб чиқдингми?
— Ҳа, ёздим.
— Илтимос, Д6 катагини қашиб юборсанг... Эрталабдан бери ҳеч ким тополмаётгани.

Қайсидир бир чекка қишлоқда кунига 2 та тухум қўядиган товуқ бор экан.
Хўроз уни “енгилтак” деб катакдан ҳайдаб юборган экан.