Дода латифалар

Бир дастурхон атрофида оила аъзолари овқатлаб ўтиришган экан
— Бобо, туруп ейсизми? - дебди набира.
Бобоси:
— Ие, нега энди ҳамма ўтириб еганда, мен туриб ейишим керек экан?! - дермиш.

МИБ ходимларига тез югуришни машқ қилиш тавсия этилди.
Нима учун?
Қочиб қолиш учун!

Қоронғу кечада "Одно"га кириб,
Онлайн турган қиздан исмини сўрайман.
Ул қиз уялиб, бошини эгиб,
Аслида мен ўғил боламан дейди.

— Максим Галкин, хотинингиз Алла Пугачёва билан уришиб турасизми?
— Йўқ, асло уришмаймиз.
— Буни сири нимада?
— Хотинларни баҳонаси битта! "Ёшлигимни хазон қилдинг!" деб айтади эрига. Мени хотиним умуман бунақа демайди!

Психолог бир нечта аёлларга маслаҳат бераётган экан:
— Турмуш ўртоғингиз билан 5 дақиқалик уруш бир ҳафталик умрингизни қисқартиради.
Шунинг учун эрингиз билан урушманг.
Бир аёл дебди:
— Ундай бўлса мен аллақачон ўтиб кетган эканман-да!...

Ёмон хотин МИБ ходимига ўхшайди.
Бор нарсангни олиб қўяди. Кайфиятингни бузади. Ўз жонингга қасд қилишгача олиб келади.

— Компьютеримни тузатиб бера оласизми?
— Нима бўлди?
— Ёниб кетди.
— Процессорими?
— Ҳа.
— Монитори-чи?
— У ҳам ёниб кетди.
— Сичқончаси бутун бўлса керак?!
— Йўқ, сичқончаси ҳам ёниб кетди.
— Қанақасига?! Бундай бўлиши мумкинмас...!
— Нега мумкинмас!? Мумкин! Мени уйим ёниб кетди.

Бир киши қўшнисини дарвозасини тақиллатиб узоқ турибди. Ҳеч ким очмабди.
Бироздан кейин уйдан кучук чиқиб келибди-да:
— Кўрмаяпсанми, уйда ҳеч ким йўқ! - дебди.
Ҳалиги одам ҳушидан кетиб қолибди. Ўзига келиб қараса, кучук ҳалиям турган экан.
— Сен гапирасанми? Бошқа кучукларга ўхшаб вовуллашни билмайсанми? - деса, кучук:
— Биламан. Сени қўрқитгим келмади-да, - дермиш.

— Доктор, мени даволанг! Мен яшагим келяпти!
— Пулингиз борми?
— Йўқ.
— Бунақа ҳаётни нима кераги бор?!

— Қўшнимиз нимага бунча бақирияпти?
— Тиши чиқяпти...
— Тиши? Ахир унинг ёши 60 дан ошганку?
— Танглай тиши... Кеча бехосдан ютиб юборибди...