Дода латифалар

Эр хизмат сафарига кета туриб, хотинига дебди:
— Компьютеримни асло ёқа кўрма! Агар ёқсанг, кайфиятинг бузилиши аниқ!
Табиийки, хотини компьютерни ёқиб кўрган...
Эр сафардан қайтса, остонада ғазаб билан хотин кутиб турибди.
— Компьютеримга тегибсан-да барибир...!? – дебди эр.
Хотини жаврай бошлабди:
— Ҳа, компьютерингизни ёқиб, беҳаё суратлар, маъшуқангизга ёзган хатларингизни қидирдим. Шунча вақтим кетди. Бирортасини ҳам топа олмадим, умуман йўқ!!!
— Шунга кайфиятинг йўқми?
— Ҳа!
— Мен сенга нима дегандим!?

Бир куни шайтон болаларини айлантириб юрган экан, ёш шайтонча онасидан сўрабди:
— Ойижон, анави ўт еб юрган нарса нима?
— Бу сигир. У одамларга сут, гўшт беради, - дебди онаси.
Яна бироз юргач, шайтонча онасига дебди:
— Анави нима?
— У товуқ. У одамларга тухум беради. Гўштиҳам ейилади, - дебди шайтон.
Узоқда юриб кетаётган одамларни кўриб қолган шайтон боласи:
— Анави-чи? – дебди.
Она шайтон:
— Тез кетдик бу ердан! Ҳозир бу одамзоти бир балони бошлайди-да, “Ҳаммаси шайтонни иши”, “Мени шайтон йўлдан урди” деб ҳамма айбни бизга ағдаради, - дермиш.

Шифокор беморга:
— Ўзингизни қўлга олинг, ҳозир сал бошингиз айланиб, кўзингизни олди қоронғулашади... Хизмат ҳақи учун 300 минг сўм тўланг!

Қурилишга ер сўраб келган тадбиркор раҳбарнинг иш столида турган иккита ёзувга кўзи тушибди:
“Чекиш ман этилади” ва “Пора олмайман”.
Тадбиркор секин гап бошлабди:
— Менга ер керак. Тезроқ қурилиш бошламоқчи эдим. Бунга катта миқдорда пул ҳам йиғиб қўйганман... Аммо, аввал сизнинг рухсатингиз керак экан...?
Бу гапни эшитган раҳбар “Чекиш ман этилади” деган ёзувни секин столни тагига олиб қўйибди-да:
— Келинг, аввал чекиб олсак-а? – деган экан.

Бир кун эр-хотини уришиб қолибди.
Эри бир варроқ қоғоз олиб, хотинига “Хотин, эртага мени соат 8:00 да уйғотгин” деб хат ёзиб столга қўйиб ухлашга ётибди.
Эрталаб туриб, соатга қараса 10:00 бўлганмиш. Ошхонага чиқиб, стол устида бир вароқ қоғозни кўрибди. Унга хотини шундай деб ёзиб кетган экан:
“Дадаси туринг, соат 8:00 бўлди”.

Бир хотин дугонасига ҳасрат қилибди:
— Эрим энди ароқ ичмайман деб қасам ичганидан буён, музлатгичга солиб музлатиб еябди.

Футбол ишқибози ўғлини эркалатяпти:
— Мени ёлғизим, ширин болам, келажагим мени! Сен мени ҳаёт ўйинимда урган голимсан! Шунда хотини эрига қараб:
— Мен-чи адаси? – дебди.
Шунда эр хотинига:
— Сен ҳам урган голимсан. Фақат ўз дарвозамга уриб қўйган – автоголсан, - дермиш.

Пазандачилик курсида ўқиётган қиздан онаси сўрабди:
— Дарс пайтида тайёрлаган таомлардан ўзингиз ҳам ейсизларми?
Қиз йиғламсираб:
— Ейишга мажбурлашади, - деган экан.

Афанди қиш куни лодкали мотоциклида дўсти билан кетаётган экан. Бир пайт қараса, дўсти лодка кетаётиб, терлай бошлабди. Афанди ҳайрон бўлиб тезликни оширибди. Дўсти баттар терлайверибди. Шунда афанди дўстидан:
— Нега бунча терлаяпсан? Қиш бўлса...? – деб сўрабди.
Дўсти бўлса томоғи қирилиб:
— Минг лаънат! Лодкангни таги тешик экан, боядан бери югуриб кетяпман, - дермиш.

— Адаси, нонни нархи ошибди.
— Э, майли, бир гап бўлар!
Ўзбеклар ҳамма муаммоларни шу гап билан енгиб кетади...