Дода латифалар

— Бобо, сиз ҳам ёш бола бўганмисиз?
— Ҳа.
— Болалар сизни соқолингизи кўриб, роса кулишгандир-а?!

Чол кампирига овқат қилишини тайинлаб, ўзи ҳовлида ёнғоқ чақиб ўтирса, бир ёнғоқ пуч чиқиб қолибди. Пуч ёнғоқни олиб, "Ҳозир кампиримни олдига бориб, мана бу ёнғоқ сени миянгга ўхшаб пуч экан деб боплайман", деб кампирини олдига кирибди.
Кампири сўлиган шолғомни қийналиб арчаётганини кўрган чол жимгина ортига қайтган экан...

Эр-хотин айланиб юришса, ўғрилар чиқиб қолишибди.
— Энг қиммат нарсангни бер! – дебди дўқ уриб ўғрилардан бири.
— Дадаси, мени бериб юборақолинг... – дебди шошиб қолган хотини.
— Жиннимисан!? Энг қиммат нарсани деяпти, арзонини эмас! – дермиш эри.

Талабалар шеъри:
Орзиқиб кутаман ҳар куни сени,
Узоқдан кўрганда кўзларимда нам.
Ҳеч кимга бермайман ҳеч кимга сени,
Мени қадрдоним - стипендиям!!!

Ҳурматли ҳайдовчилар!
Агар сизни ГАИ тўхтатиб, "Охирги 24 соат ичида спиртли ичимлик ичдингизми?" деб сўраса, асло соатга қарай кўрманг!

Пляжда ўтирган амакини ёнига жаҳл билан келган киши ундан сўради:
— Анави менинг туфлигимга сув тўлдираётган ўғлингизми?
Амаки жавоб берибди:
— Йўқ. У жияним. Ана ўғлим, иккинчиси пойига қум тўлдиряпти.

Такси жуда секин юриб бораяпти. Йўловчи тоқатсизланиб, ҳайдовчидан сўради:
— Наҳотки тезроқ юришнинг иложи бўлмаса?
— Менми? Юра оламан. Лекин машинадан тушгим келмяпти-да!

Бир боланинг отаси уйни деворларини бўяётган экан. Онаси болага:
— Ўғлим кўриб, ўрган! Катта бўлганингда шу ишларни сен қиласан, - дебди.
Бола жавоб қайтарибди:
— Катта бўлгунимча дадам деворни бўяб бўлмайдиларми? - дермиш.

Бир куни одам тана аъзолари пенсияга чиқишни бошлабди. Кўз ўрнидан туриб айтибди:
— Менга пенсия беринглар. Кўрмай қолдим...
Қулоқ ҳам қўлини кўтариб дебди:
— Менга ҳам нафақа керак. Эшитмай қолганимга анча бўлди...
Узоқдан кимнидир овози келибди:
— Менга ҳам, менга ҳам пенсия керак!
Тана аъзолари дейишибди:
— Қўл кўтариб гапир! Кимсан ўзи?! Сени кўрмаяпмиз!
— Кўтарила олганимда пенсияга чиқмасдим, - дебди минғирлаб.
Кейин қарашса, у тана аъзолари - қўллар экан.

Кўчада ота-онаси билан кетаётган болакай ҳадеб йиғлаб, инжиқлик қилаверибди. Шунда онаси боласига қараб:
— Ҳадеб йиғлайверма! Бўлмаса анави аёлга бервораман, - деса, шу пайт болани адаси йиғлашни бошлаб юборибди...