Бир ароқхўрнинг ичгиси келиб кўчага чиқибди. Ҳамма дўконлар берк экан. Нима қилишини билмай турса, нотаниш кампир унга қараб имлабди.
Яқинроқ борса, кампир унга бир шиша ароқ кўрсатибди:
— O-xo, бувижон, ароқ неча пул?
— Уч минг беш юз сўм. Агар яна ичгинг келса, манави рақамга телефон қил!
Пиёниста ароқни уйига олиб келиб ичиб кўрса, оддий сув!
Роса жаҳли чиқиб, кампир берган рақамга қўнғирок қилибди.
У ёкдан овоз эшитилибди:
— Шаҳар сув оқова тармоғи эшитади...
Айиқ, қуён ва бўрини ҳарбий хизматга чақиришибди. Йўлда уччаласи военкоматга кетаётган экан. Айиқ айтибди:
— Келинглар, келишиб олайлик! Военкомни олдига ким биринчи кирса, у саволларни бошқаларга айтади. Биз ҳам шу саволларга жавоб берамиз. Ҳаммани жавоби бир хил бўлса, бир жойда хизмат қиламиз, - дебди.
— Осонроқ хизмат - бу қурилиш батальони, - дебди бўри.
Биринчи бўлиб қуён кирибди. Қайтиб чиқиб, шундай дебди:
— Военком танкани, самолётни, машинани расмларини кўрсатади. Билмайман денглар. Кейин шкафни ичидан ғишт олиб столга қўяди. Бу ғишт деб айтинглар. Шунда ҳаммамизни қурилиш ботальонига ёзади. Бирга хизмат қиламиз.
Бўри кириб-чиқиб, — Ҳаммаси жойида, қурилишга, - дебди.
Айиқ кириб кетибди. Ичкарида военком айиқга саволлар берибди. Расмларни кўрсатибди. Айиқ билмаслигини айтибди. Военком энди ўрнидан туриб, шкафга қараб кетаётса, — Ғишт бор, ғишт бор!, - деб бақирибди айиқ. Военком бўлса:
— Қойил сенга! Сени қобилиятинг бор экан. Сен разведкага борасан, - дебди.