Дода латифалар

Иккита бит барга кириб роса ичишибди. Кайф бўлиб қолишгач, кўчага чиқишиб, бекатни олдида тўхташибди. Шунда бири шеригидан сўрабди:
— Нима қиламиз? Пиёда кетаверамизми ёки итни кутамизми?

Йигит қизга смс ёзаяпти:
— Шалом шевгилим! Яхшимисан?
Қиз ҳайрон бўлиб:
— Жоним, нега "с" ҳарфини ўрнига "ш" ҳарфини ёзаяпсиз?
— Оғзимда носим бор-да, ашалим!

Айиқ, қуён ва бўрини ҳарбий хизматга чақиришибди. Йўлда уччаласи военкоматга кетаётган экан. Айиқ айтибди:
— Келинглар, келишиб олайлик! Военкомни олдига ким биринчи кирса, у саволларни бошқаларга айтади. Биз ҳам шу саволларга жавоб берамиз. Ҳаммани жавоби бир хил бўлса, бир жойда хизмат қиламиз, - дебди.
— Осонроқ хизмат - бу қурилиш батальони, - дебди бўри.
Биринчи бўлиб қуён кирибди. Қайтиб чиқиб, шундай дебди:
— Военком танкани, самолётни, машинани расмларини кўрсатади. Билмайман денглар. Кейин шкафни ичидан ғишт олиб столга қўяди. Бу ғишт деб айтинглар. Шунда ҳаммамизни қурилиш ботальонига ёзади. Бирга хизмат қиламиз.
Бўри кириб-чиқиб, — Ҳаммаси жойида, қурилишга, - дебди.
Айиқ кириб кетибди. Ичкарида военком айиқга саволлар берибди. Расмларни кўрсатибди. Айиқ билмаслигини айтибди. Военком энди ўрнидан туриб, шкафга қараб кетаётса, — Ғишт бор, ғишт бор!, - деб бақирибди айиқ. Военком бўлса:
— Қойил сенга! Сени қобилиятинг бор экан. Сен разведкага борасан, - дебди.

Битта йигитдан сўрашибди:
— Қайси олийгоҳга ўқишга кирдинг?
— АПЕЖга.
— Қайси олийгоҳ экан у?
— Адамни пули етган жойга! - дермиш.

Ёш бола отасидан сўради:
— Одамлар катта бўлганда ўзгаришади? Қолганлар-чи?
— Ўзгаради. Қўзичоқ қўй бўлади, жўжа хўроз бўлади...
Болакай хурсанд бўлиб чопқиллаб кетибди:
— Ура, Матиз машинамиз яқинда Каптива бўлар экан...

— Дугонажон, озиб, чиройли бўлиб кетибсанми ?
— Ҳа, 85 килограмм эдим. Мана ҳозир 70 килограмман.
— Парҳез қилдингми?
— Йўқ. Ҳаммасига эрим сабабчи. Эримни бошқа аёл билан учрашиб юрганини сезиб қолдим. Аламимдан озиб кетябман.
— Ажрашиб кетмайсанми?!
— Ажрашаман. Яна 15 килограмм озай, албатта ажрашаман.

— Онаси, ўғлимизни боғчадан олиб келдим!
— Нималар деяпсиз? Кимни боласи бу? Бизни ўғлимиз мактабга чиққанига 2 йил бўлди-ку!

Травматолог врач малака оширувчи талаба билан бирга беморни кўздан кечиряпти. Врач:
— Мана қаранг, бош суяги лат еган.
Талаба:
— Балки, бош-мия суягидир?!
Врач:
— Эсинг жойидами? Мия борми бунда?! Мияси бор одам, хотинини туғилган кунига жазманини бошлаб келадими?! Мана энди, нима аҳволда ётибди...

Бир йигит бошқа шаҳарга бориб, сартарошхонага кириб, соқолини олдирмоқчи бўлиб ўтирибди. Шунда сартарош совунга туфлаб, энди йигитни юзига суртмоқчи бўлган экан, йигит:
— Ие, қизикмисиз?! Мен меҳмонман! Шунақаям фаросатсиз бўласизми? - деса, сартарош:
— Укам сен меҳмонлигинг учун совунга туфлаб, кейин юзингга суртмоқчиман. Шу ерлик бўлсанг, юзингга туфлаб, кейин совун суртаман, - дермиш!

Оддий аскар рота командирига шикоят қилибди:
— Ўртоқ командир, мени бошқа қисмга ўтказиншингизни сурайман.
— Нима учун? Бирор сабаб борми?
— Бу қисмда аскарлар ҳар куни тўй-тўй ўйнашади. Мени қўлимга этикни бериб, тўйни видеога олдиришади.
— Яхшимасми? Ҳар куни тўй кўрасан...
— Яхшиликка яхши, лекин эртасига тўйни дискини сўрашади-да...