Бир йигит Россияда яшашни бошлабди. У рус тилини яхши биларкану, бироқ “икки” яъни “два” сўзини билмас экан. Бир куни нон олиш учун магазинга кирибди. У иккита нон олиши керак, лекин “икки” сўзини билмайди. Учта ола қолай деса, бисотида иккита нонга етадиган пули бор холос. Бир дона олса, камлик қилади. Нима қилишини билмасдан у ёққа, бу ёққа юрармиш. Буни кўрган сотувчи ҳайрон бўлиб:
— Чего вам надо? – деса, йигит ўйланиб:
— Три хлеба, один ненадо! – деган экан.
Йигит:
— Менга турмушга чиқасизми?
Қиз:
— Мен турмушга чиқадиган йигит кучли ва ишбилармон ҳам бўлиши керак.
Йигит:
— Ахир мен сени безорилардан қутқардим-ку!
Қиз:
— Албатта! Лекин ишбилармон эмассиз-ку?!
Йигит:
— Агар билсанг, ўша безориларни юборган ҳам мен бўламан.
Бир одам “Коррупцияга қарши кураш” бўлимига кириб дебди:
— Менга коррупцияни йўқ қилиб берсангиз!
У ердагилар бўлса:
— Майли. Қанча берасан? – деган экан.
— Тартиб-интизом ва тозалик ходимларимизнинг энг асосий шиори бўлиши керак, - дебди корхона директори иш сўраб келган йигитга.
— Ҳа, албатта!
— Масалан, сиз бу ерга киришдан аввал оёғингизни артдингизми?
— Артдим! Тоза қилиб артдим!
— Иккинчидан, биз учун тозаликдан ҳам муҳим жиҳат - ростгўйлик. Корхонамиз эшиги олдида пол латта йўқ-ку?!