Дода латифалар

Бир куни чумоли ўрмондан ўтиб кетаётса, шер филни дўппослаётган экан. Чумоли ҳам бир-икки мартта тепиб, ўтиб кетибди.
Эртасига чумолини кайфияти йўқ юрган экан, ҳайвонлар:
— Нима бўлди? - дейишса, чумоли:
— Филни ўлимида мени айблашяпти, - дермиш.

Хотини эрига:
— Қаерда эдингиз?
— А, синфдошлар билан учрашдим...
— Уч кун-а?! Нималарни эсладингизлар?
— Қаерда яшашимни...

Жаҳли чиққан эр хотинига дебди:
— Нима учун бу уйда бўлаётган ишлардан мен охирги бўлиб хабар топаман?
Хотини:
— Тис-с секинроқ, боламизни уйғотиб юборасиз! – деса, эр:
— Қанақа бола? – дебди.

Банкни ўмаришга кирган ўғрини юзидан ниқоби ечилиб кетибди. Ўғри кассирни ёнига келиб:
— Мени юзимни эслаб қолдингми? - деса, қиз:
— Ҳа, - дебди.
Ўғри шу заҳоти кассирни отиб ташлабди.
— Яна ким мени юзимни эслаб қолди? - деса, одамлар орасидан овоз келибди:
— Банкомат ёнида турган қайнонам эслаб қолди.

Синф раҳбари ўқувчиларга:
— Эртага синф хонасини таъмирлашга 50 минг сўмдан олиб келинглар, - деса, ўқувчилар:
— Устоз, нега бунча қиммат? – дейишибди.
Шунда устози:
— 30 минг сўмни менга берасизлар, қолгани ўзингизга. Ота-онангизга 50 мингдан йиғдим деб айтаман, - дебди.
Ўқувчилар бир овоздан:
— Келишдик, устоз! – дейишибди.

3 та қизиқ бир факт бор:
1) Ҳеч бир одам чап кўзи билан ёзувни ўқий олмайди.
2) Буни ўқиган содда одам дарров шу ишни қилиб кўради.
3) Алданганини билиб кулиб қўяди.

Аввалига энага билан боғча опа айбдор. Кейин – тарбиячи. Ундан кейин – мактабда ўқитувчи айбдор. Кейин эса – ишхонада раҳбар! Сал кейин эса – хотин! Ҳаммасига айбдор ўшалар. Эркакларда ўзи ҳеч қачон айб бўлмаган деса ҳам бўлади...

Эр-хотин ва ўғли Самарқанд шаҳрини айланиб юришган экан. Ўғли онасидан сўрабди:
— Сиз қаерда туғилгансиз?
— Қўқонда.
— Ада сиз қаерда туғилгансиз?
— Қаршида.
— Мен-чи?
— Тошкентда.
— Қандай яхши-я! Уччаламиз учта жойда туғилиб, бир жойда учрашиб турибмиз.

Дарсда:
— Айтчи Ҳасан катта бўлсанг ким бўласан?
— Мен катта бўлсам бой бўламан, пулларим кўп бўлади, хотин оламан, унга машина, уй, яхта тиллолар обераман! Чет элларга айлангани обкетаман!
— Яхши молодец! Сенчи Акбар сен ким бўласан?
— Мен Ҳасанни хотини бўламан!

Ноутбукимни унутиб, гилам устида қолдирибман.
Қайнонам уни тарози деб ўйлаб устига чиқиб олса бўладими!?