Дода латифалар

— Бугун мени портфелингизни қаҳвахонада қолдириб келибсиз деб мазҳара қилмайдиган бўлдинг! – мақтанди эр.
— Қизиқмисиз!? – ҳайратланди хотини. — Ахир эрталаб ишга портфелсиз кетгандингиз-ку!

Ҳаёт – бу ютуқли лоторея! Ҳар бир инсонга албатта ютуқ чиқади. Икки метр ер-жой берилади.

Ишга яна кеч қолиб келган ходимнинг олдидан раҳбар чиқиб сўрабди:
— Хўш, бу сафар нимани баҳона қиласиз?
— Айтсам ишонмайсиз! Бекатда автобус кутиб...
— Балки бу сафар мен эшитмаган бирор гапни айтарсиз?!
— Бугун кўринишингиз жуда ажойиб ўртоқ бошлиқ...

— Қачон буюк келажак келади?
— Қанақасига келсин?! Ахир у келажак-ку!

Янги Каптива машинаси светорофда тўхтаса, орқасидан Ласетти келиб қарсиллатиб урибди. Каптивадан бақувват йигит тушиб қараса, орқадан урган машинани ойналари тонировка қилинган экан. Бориб ойналарни синдиргудай қилиб ура бошлабди. Бир пайт қора ойналар туширилган экан, ичида 2 та қўриқчиси катта амалдор ўтирган экан.
Каптивани эгаси унга қараб:
— Боядан бери машинангизни пулини кимга беришни билмай чақиряпман, - дермиш.

Араб шайхи юртидан чиқиб кетаётиб, божхона кўригидан ўтмоқда.
Божхона ходими:
— Ўзингиз билан қимматбаҳо нарсаларни олганмисиз?
Араб шайхи:
— Ҳа. 145 кг олтиним бор. Олиб кетсам бўладими?
Божхона ходими:
— Йўқ, мумкин эмас!
Араб шайхи ёнида турган хотинига қараб:
— Эшитдингми? Сен қоладиган бўлдинг.

Бир куни ўғил дадасига қараб дебди: ⠀
— Дада мен катта бўлсам юрак шифокори бўламан.
Дадаси дебди:
— Ўғлим, юрак шифокори бўлма тиш шифокори бўл!
Ўғил:
— Нега?
Дадаси:
— Чунки юрак одамда битта. Тиш эса 32 та дебди.

“Овқат еб ўтирибсанми, ҳеч кимни эшитма ва гапирма!” деб ўргатар эди оналар ёш болаларига.
Фаҳмлашимча “катта креслода” ўтирганлар бу иборани жуда яхши ўзлаштирганга ўхшашади.

Бир бола қариб қолган бувисига гап қайтараётган экан, ёнидан ўтиб кетаётган одам буни кўриб дебди:
— Холажон бу сизни набирангизми?
— Ҳа. Ўзим кўтариб катта қилганман, - дебди онахон.
Ҳалиги одам:
— Ташлаб юбормабсизда, - дермиш.

Вақт алламаҳал бўлганда дарвозадан кириб келган Фарҳод уни кутиб олган онаси дебди:
— Қаерларда юрибсан Фарҳод? Соат нечи бўлди?! Юравер эрталабгача!
Бу гапни эшитган Фарҳоджон шу заҳоти чўнтагидан телефонини олиб, кимгадир қўнғироқ қилиб:
— Алло, ўртоқ кетиб қолмадингми? Рухсат олдим. Ҳозир чиқаман, - дебди.