Дода латифалар

— Оғайни кўчага чиқиб қарагин, иккита қиз сени деб жанжаллашишмоқда!
— Кўрдингми?! Қанақа зўр боламан...! Мени деб қизлар бир-бири билан уришиб кетишади...!
— Йўқ, улар бир-бирига: Сен олиб кет уни, ўзинг олиб кет, менга-ям керакмас! дейишяпти.

— Бизнесимнинг омад калити - юлдузларнинг яхши жойлашганида, - дебди бир бой йигит.
— Қанақа юлдузларнинг жойлашиши? - сўрабди дўстлари хайрон бўлиб...
— Адамнинг елкасидаги юлдузчаларни айтяпман! - деган экан йигит.

Бир қиз дугонасини кўчада учратиб қолибди.
— Ҳа дугонажон, нима бўлди, кайфиятинг йўқ?
— Э, гапирма, жуда-ям семириб кетяпман!
— Озғин пайтингда тушган суратларинг борми?
— Ҳа, нима эди?
— Ўша суратларни эҳтиёт қилиб сақлаб қўй! Кайфиятингни туширма, ҳеч бўлмаса суратларинг бор экан-ку!

— Уйланиш яхшими бобо?
— Яхши болам, аёлинг дардкашинг бўлади.
— Яхшику, лекин мени дардим йўқку бобо?!
— Уйлансанг у ҳам бўлади болам.

Жуда хасис бойлардан бири таксидан тушгач, чўнтагини ковлашга тушибди.
Бир пайт ўзига-ўзи шивирлаб:
— Ҳамёним таксига тушиб қолибди шекилли, - деса ҳайдовчи шу заҳоти машинани ҳайдаб кетиб қолибди.
Шунда бой кулиб:
— Дўстим тўғри айтган экан... - дермиш.

— Дўстим, айт-чи, кимга уйланганим яхши? 45 га кирган бой бевагами ёки мени севадиган оддийгина камбағал ёш қизгами?
— Албатта ёш қизга-да! Ахир оилавий ҳаётда энг зарури – бу муҳаббат эмасми?! Айтганча, у бева ким? Нимага мен уни билмайман? Қаерда яшайди?

Хўроз ошхона деразасидан мўралаб, микротўлқинли печь ичида пишаётган товуқни кўриб дебди:
— Анави ерда жўжалари қаровсиз қолган. Бу бўлса ўйин-кулгу қилиб, арғимчоқ учиб юрибди...

Ҳарбий хизматни ўтаётган ўғлига ота-онасидан хат келибди:
"Азиз болажоним! Мана, хизматинг ҳам тугай деб қолди. Уйга қайтишингга қандай совға тайёрлаб қўяйлик? Машина олиб қўяйликми? ёки янги уй олайликми? Балки келин топиб қўярмиз...?"
Армиядаги ўғлидан жавоб хати келибди:
"Меҳрибон адажоним ва онажоним! Менга машина ҳам, уй ҳам, келин ҳам керакмас! Битта қўчқор олиб, унга Қўчқоров деб лақаб қўйинглар. Ҳарбий хизматдан уйга қайтгач, ўша прапоршик Қўчқоровни сўйиб, гўштини ейман!"

Еврей миллатига мансуб оиланинг ҳаттоки хожатхонасига ҳам қуйидаги ёзувлар ёзиб қўйиларкан. "Бўш ўтирма, фикрлаб ўтир!"

Эр хотинига ҳаёлчан деди:
— Мен ҳеч қачон бормаган жойга боришни, ҳеч қачон қилмаган ишни қилишни хоҳлаяпман.
Хотин жавоб берди:
— Унда ошхонага бора қолинг!