Дода латифалар

Самолётда ўзбек, карис, рус кетишаётган экан. Бирдан самолёт қулай бошлабди. Аксига олиб самолётда фақат 2 та парашют бор экан. Иккови ҳам ўзбекники экан. Шунда карис ҳийла ишлатиб ўзбекни алдай бошлабди:
— Мени 3 та болам бор. Раҳминг келсин. Уларни боқишим керак, - деса
Ўзбекни раҳми келиб:
— Ушла деб, битта сумкани берибди.
Карис сумкани тақибдида:
— Содда жинни экансан, - деб кулиб самолётдан сакрабди.
Рус ҳомуш ўтирса ўзбек унга ҳам битта сумка берибди. Очиб қараса, парашют экан.
— Ўзинг нима қиласан?, - деса
— Ўзимга ҳам бор, ану карис болаларимни боқишим керак деганига бир сумка картошка бервордим қийналмасин деб.

Тикувчи буюртмачининг матосини қайта-қайта ўлчади.
Буюртмачининг сабри тугаб деди:
— Ўзингизгаям қолиши учун қайта-қайта ўлчаяпсизми?
— Сизгаям етсин, деб ўлчаяпман.

Бир куни отахон сигирини сотгани бозорга кетаëтса, бир "Камаз" тўхтаб:
— Келинг отахон машинага ўтиринг, - дебди.
Отахон:
— Сигирничи?
— Сигирни камазни орқасига боғлаб қўйинг, - дебди шофëр
Отахон сигирни боғлаб қўйибди. Йўлда отахон ухлаб қолибди. Камазни тезлиги 100 км да кетаëтса, машина "гармошкага" тушгач, отахон уйғониб кетиб:
— Сигир нима бўлди? - деса,
Шофëр, орқа ойнага қараб:
— Отахон сигирни тили ўнг томонга чиқиб кетибди, - деса
Отахон:
— Унда машинани чап томонга ол. Болам, сигир обгонга чиқмоқчи, - дермиш.

Афанди кўчадан ўтиб кетаётган эди, бир тўда бекорчилар уни тўхтатиб сўрадилар:
— Афанди, бир масалада тортишиб қолдик, ҳал қилиб беринг, дунёнинг кенглиги қанча экан?
Шу пайт ўлик кўтариб ўтиб қолдилар. Афанди тобутни кўрсатиб деди:
— Ана у дунёни ўлчагани кетаётибди, орқасидан борсаларинг аниғини билиб кела қоласизлар!

Хотини ўлганига 3 йил бўлган эркак зоомагазинга кириб сотувчи қизга:
— Синглим мени хотиним ўлганига 3 йил бўлди, 5 хоналик банковский домда битта ўзим яшийман, зерикиб кетдим, битта яхши зотдор мушук берсез деса
Сотувчи қиз:
— Мияяяяяув, дермиш

Бир алкаш поезд йўлидан кетаркан, ўзига ўзи:
— Агар шу нарвондан тушвосам, қайтиб ичмайман, - дермиш.

Самолётда учувчи йўловчиларга экипаж хонасидан туриб радиода гапиряпти:
— Биз баландликка кўтарилиб бўлдик. Манзилимизга етиб боришга қадар 2 кун қолди. Сизга ёқимли парвоз тилаймиз, дедида микрофонни ўчириш эсдан чиқиб қолди ва деди:
— Мана, теппагаям кўтарилволдик ҳозир битта кофени ичаманда стюардессани қучоқлаб ётаман, - дебди.
Буни эшитган стюардесса уятдан қизариб кетибди. Йўловчилар ҳам ҳайрон. Шунда ўша стюардесса микрофонни ўчиришни айтиш учун экипажлар хонаси томон югурди. Югуриб кетаётиб бир чолнинг оёғига қоқилиб йиқилиб тушди. Ўрнидан турса анави чол:
— Қизим, бунча шошмасанг ҳали кофесини ичиб бўлмадику, - дермиш.

Аёл суд ажрим комиссияси ходимига эридан арз қиляпти:
— Эримдан тўйдим, ажрашаман.
— Ажрашишга бирор сабаб кўрсатишингиз керак.
— Эрим дангаса ялқов, ҳеч қаерда ишламайди. Мани топган пулимга кун кўради, алкаш.
— Эрингизни шунақалигини билиб, нега турмушга чиққансиз?
— Аҳмоқ, бефаҳм эканман!!!
— Кўрдингизми, аҳмоқ бўлсангиз ҳам сизни хотинликка олибди. Демак эрингиз яхши одам.

Она қуён овчини кўриб болаларига деди:
— Қани қулоқларингни ёпинглар.
— Нега, милтиқ овозидан қўрқмаймиз-ку.
— Милтиқ учун эмас. Ҳозир бу овчи отади, кейин ўқи қия кетгани учун уят гапларни айтиб сўкинади, - дермиш.

Яхши бухгалтерни топиш анча мушкул масала. Мана масалан, Вера Павловна, 10 йилдан бери қидирувда.