Дода латифалар

Бир аёл ижтимоий таъминот бўлимига 15 та боласини етаклаб, кириб келибди.
— Оҳо! – ҳайратланди хизматчи. — Буларнинг ҳаммаси ўзингизникими?
— Ҳа, ҳаммаси ўзимники, - жавоб беради она.
— Ўтир, Эшмат, — деса, ҳамма болалар ўтирибди.
— Хўш, - дебди хизматчи, — сизларни рўйхатга олишим керак. Менга болаларингизни исмларини айтсангиз.
— Ҳаммаси оддий, — жавоб берибди она. — Ўғил болаларнинг исми Эшмат, қизларники эса Анзират.
Қулоқларига ишонмаган хизматчи яна савол берибди:
— Жиддий айтяпсизми? Уларнинг ҳаммаси Эшмат билан Анзиратми?
— Ҳа, бу ҳаётимни анча енгиллаштиради. Эрталаб уларни битта қилиб чақираман, ҳаммаси уйғонишади. Тушлик вақтида ҳам “Эшмат!”, “Анзират!” дейман, улар келишади. Қачон уларга танбеҳ берсам, бақир-чақирни тўхтатади. Менимча, бу энг зўр ғоя!
Ижтимоий ёрдам хизматчиси яна савол беради:
— Агарда ҳаммасини эмас, фақатгина битта болани чақирмоқчи бўлсангиз нима қиласиз?
— Ундами, уларни фақат фамилияси бўйича чақираман.

Икки ит ўргатувчи бир-бирига мақтаняпти:
— Мени Бобигим бир йил деганда анджанчага рақсга тушишни ўрганиб олди.
— Ҳа, хабарим бор! Ўтган куни Шаригим гапириб берганди.

Бир куни Мерседес автомобили бузилиб қолган Запорож машинасини тортиб кетмоқчи бўлибди. Запорож ҳайдовчиси қари чол:
— Йигитлар, фақат Мерседесни тез ҳайдаманглар. Агар тезлашиб кетсангиз, фараларни ёқиб-ўчириб ишора қиламан, - дебди.
Йўлда Мерседес барибир тезлашиб кетибди. Орқасида келаётган Запорож ишора қилса ҳам эътибор беришмабди.
Биринчи постда тўхтамасдан "учиб" ўтиб кетишибди. Постдагилар дарҳол кейинги постга қўнғироқ қилиб:
— Ҳозиргина Мерседес машинаси катта тезликда ўтиб кетди. Орқасидан келаётган Запорож ҳайдовчиси фараларни ёқиб-ўчириб, "ўтиб кетай" деган ишорани берса ҳам, тушунишмаяпти, - дермиш.

Бир барбисифат аёл гинеколог қабулига кирибди. Доктор уни кўрикдан ўтказиб бўлгач, сўрабди:
— Нимадан шикоятиз бор?
— Шу десангиз, тишим жуда ёмон оғрияпти.
— Ие, сизни гинекологик кўрикдан ўтказдим-ку? Нега тишим оғрияпти демадингиз?
— Тишимни илдизини қидиряпсиз деб ўйлабман-да!!!

Бекатда бир йигит ёнидаги чиройли қизга:
— Мен сизни танидим. Кеча клубда ички кўйлакда рақс тушган қизсиз, шундайми? - деса, қиз:
— Ҳа, демак сиз эртароқ кетиб қолган экансиз-да, - дермиш.

Броллер товуқларнинг бир мақоли бор:
"Ейиш учун яшама, ейилиш учун яша!"

— Мени қўл телефоним уй телефонига айланиб қолди.
— Нега?
— Нуқул электр қувватлагичда туради...!

— Ойижон, битта тиш ювиш воситасини суртиб чиқсак, нечи метргача етиши мумкин?
— Билмадим қизалоғим...
— Ҳаммомдан ошхонагача нечи метр чиқади? Шуни билсангиз бўлди.

Бир одам тишини олдириб келибди. Шериги:
— Тишинг ҳалиям оғрияптими?, - деса,
— Билмадим, ўша ерда қолди, - дебди.

— Ўғлим, сенга совға қилган ов милтиғи қани?
— Сотиб юбордим. Пулига эса қўлимга соат олдим.
— Аҳмоқмисан?! Энди қуён овига борсанг, соат нечида олдингдан қуён югуриб ўтганига қараб юрасанми?!