Дода латифалар

Истироҳат боғидаги курсида икки нафар истеъфодаги генерал суҳбатлашиб ўтиришибди:
— Эсингдами, Коля, биринчи жаҳон уруши йилларида окопларда аёллар ҳақида ўйламаслигимиз учун бизга таблеткалар беришган эди?
— Эсимда, албатта, пушти таблеткалар беришган. Тинчликми, нега эслаб қолдинг?
— Шунчаки ўзим... Назаримда ўша таблеткалар энди таъсир қиляпти шекилли...

Бир пиёниста одам балиқ овига бориб, қармоқ ташаган экан, олтин балиқ қармоғига илинибди-да, ҳар доимгидек олтин балиқ уни тилагини бажаришини айтибди. Фақат у балиқ учта эмас, иккита тилак бажарадиган балиқ экан.
Маст одам балиққа қараб дебди:
— Менга шунақа шиша бергин-ки, ичида пивоси бўлсин. Қанча ичсам ҳам тугамасин.
Олтин балиқ дарров тилагини бажариб, айтган шишасини қўлига берибди. Пиёниста ичиб кўрибди. Яна ичибди. Пиво ҳеч тугамасмиш.
— Зўр шиша экан. Ҳой тилла балиқ, шу шишадан яна битта бер, - дермиш.

Икки дугоналар суҳбатлашиб ўтиришса, бири дебди:
— Тўйинг қачон?
Иккинчиси:
— Билмадим. Йигитим аввал мени қариндошлари билан таништиради, кейин тўйимиз бўлади.
— Хўш, қариндошларникига бордингизми?
— Ҳа, энг узоқ қариндошлари билан таништиришдан бошлади. Кеча ҳайвонот боғини айланиб чиқдик.

Хўранда официантга қараб дебди:
— Нега ҳамма овқатлар ароқ ҳиди келяпти?
Официант бир қадам орқага сурилиб:
— Энди-чи? Келмаяптими? - дермиш.

Бир бола дўстига қўнғироқ қилса, дўстининг онаси гўшакни кўтарибди:
— Алло, ким бу?
— Дўстим Алишер уйдами?
— Ҳа, у уйда!
— Телефонни унга бера оласизми?
— Йўқ!
— Нега ахир? Уйда дедингиз-ку?!
— Лекин мен кўчадаман-да!

Кема капитани матросга дебди:
— Капитан бўлишни истайсанми?
— Ҳа, албатта!
— Шу дақиқадан бошлаб шу кемани капитанисан. Кема чўкяпти. Қоидага кўра сен кемани охирги бўлиб тарк этишинг керак.

Вокзал ошхонасида икки эркак чой ичиб ўтиришса, микрофондан эълон эшитилибди: “Диққат! Поезд жўнаб кетмоқда!”
Шериги наригисига қараб:
— Ие, поездимиз кетиб қоляпти, тур!!! – деса, иккинчиси хотиржам чойини хўплаб:
— Билет бизда-ку, қаерга кетарди?! – дермиш.

Маршруткада кетаётган йўловчилардан бири ҳайдовчига дебди:
— Ана шу тўхтаб турган Матизни орқасида тўхтатиб юборинг!
Шу заҳоти Матиз юра бошлабди. Маршрут ҳайдовчиси йўловчига қараб:
— Матизни ортидан қувлайверайми? – дермиш.

Бир бўри ариза қўлтиқлаганича шошиб-пишиб борарди. Йўлда бир айиқ уни тўхтатиб сўради:
— Ҳа, бўривой, йўл бўлсин?
— Менга қилинган туҳматлардан районга бориб дод соламан!
— Сенга ким алам ўтказди?
— Ферма мудири қўйларни ўзи пинҳон сув қилиб, акт тузиб, айбни менга тўнкайверади.

Боғчада битта бола бор эди. Ҳаммани урарди. Ҳамма болалар ундан қўрқарди. У фақат мендан қўрқарди. Чунки мен унинг ҳар бир муштига мушт билан жавоб қайтарардим. Кейин мени боғчадан ҳайдаб юборишди. Боғча қоровулига болалар билан уришиш мумкинмас эмиш.