Дода латифалар

Бир куни учта фил машинада кетаётишса, битта чумоли тўхтатиб:
— Мени-ям олиб кетинглар, - деса, филлар:
— Жой йўқ, - дермиш.

Афанди кўчада кетаётса, дўсти сўрабди:
— Ҳа, афанди, йўл бўлсин?
— Табибга кетяпман, - жавоб берди Афанди.
— Соппа-соғсиз-ку, ахир?
— Э, биродар, навбат келгунча касал бўламан-да!

— Менга битта чиройли атиргулдан беринг!
— Севган қизингизгами?
— Йўқ, қайнонамга.
— Нега бунча кам?
— Тўғри айтасиз. Иккита берақолинг!

Эри хотинига бақириб:
— Зумраша ўғлинг яна оёқ кийимимни расво қилибди. Тувакка ўтиришни ўрганган эдинг-ку...?
Хотини:
— Туфлигингиздан бадбўй ҳид келаётган эди. Адашиб кетибди-да...

Театрга келган эр-хотин антракт (танаффус)дан кейин қоронғида жойларини топа олмай, томошабинлардан бирига:
— Кечирасиз, чиқишда сизни оёғингизни босиб олганмидим?
— Ҳа!
— Бизни жойимиз шу қаторда экан, ўтиб кетсак майлими?

— Дўстим, ресторанда бепул овқатланиш йўлини топдим!
— Қандай йўл экан?
— Ҳашаматли бирор рестораннинг ёпилишига озгина вақт қолганида кирамиз. Истаганимизча таом буюртма бериб, овқатлана бошлаймиз. Иш вақти тугаб, официантлар бирин-кетин уйга кета бошлашади. Охирги қолган официант биздан пулни сўраса, биз уни шериги пулни олганини айтамиз.
— Зўр-ку, қойил. кетдик.
Ресторанда официант:
— Кеч бўлиб қолди. Ресторан ёпилади. Марҳамат қилиб ҳисоб-китоб қилсангиз...
— Ие, биз бошқа официантга пулини аллақачон тўлаб бўлганмиз. Қайтимини берасизларми, йўқми?

Тасодифан танишган иккита одам гаров ўйнабди. Биринчиси:
— Ҳозир мен ўнг кўзимни тишлайман, сен менга эллик минг берасан, - дебди.
— Кўзингни-я?, Тишлай олмайсан, - дебди иккинчи одам.
У одамни кўзи протез экан, шартта кўзини олибди-да, тишлабди.
Шериги эллик минг беришга мажбур бўлибди.
— Энди иккинчи кўзимни ҳам тишлайман, - дебди ҳалиги одам.
— Тишлай олмайсан! Иккала кўз ҳам протез бўлиши мумкин эмас, - деса,
— Мени тишларим протез, - деб тишини жойидан олиб, яна эллик минглик бўлиб олган экан.

Стоматолог беморни кўрикдан ўтказа туриб:
— Тишингизда катта ковак бор, катта ковак бор, катта ковак бор...
Бемор ҳайратланиб:
— Докор, нега бу сўзни уч мартта такрорладингиз?
— Мен бир мартта айтдим. Қолганлари ковакдан чиқаётган акс-садо бўлса керак.

Учта йигит жанозага борибди. "Фотиҳа ўқинг" деган маънода, — Ўқийсизми?, - дейишса
Домла:
— Ишлайман, - дебди.

Урушга борган отахондан интервью олишмоқчи бўлиб, урушда кўрган воқеалардан бирор нарса гапириб беришини сўрашибди.
— Шу болам, бир куни шерикларимни тополмай, адашиб қолдим. Ўрмонда кетаётсам, қаршимдан учта немис душманлари чиқиб қолди. Шартта чўнтагимдан пичоқни олдим-да, бизни юртларга бошлаб келган оёқларини, қурол ушлаган қўлларини кесиб ташладим. Шу келишларига йўлбошчи бўлган кўзларини ўйиб олдим.
Журналист ҳайратланиб:
— Ота, шунча қийнагандан кўра шартта ўлдириб қўявермайсизми?, - деган эди, чол бамайлиҳотир:
— Ҳа болам, ўлдирардим-у, мандан олдин кимдир ўлдириб бўлган экан-да, - дермиш.