Дода латифалар

Тасодифан танишган иккита одам гаров ўйнабди. Биринчиси:
— Ҳозир мен ўнг кўзимни тишлайман, сен менга эллик минг берасан, - дебди.
— Кўзингни-я?, Тишлай олмайсан, - дебди иккинчи одам.
У одамни кўзи протез экан, шартта кўзини олибди-да, тишлабди.
Шериги эллик минг беришга мажбур бўлибди.
— Энди иккинчи кўзимни ҳам тишлайман, - дебди ҳалиги одам.
— Тишлай олмайсан! Иккала кўз ҳам протез бўлиши мумкин эмас, - деса,
— Мени тишларим протез, - деб тишини жойидан олиб, яна эллик минглик бўлиб олган экан.

Стоматолог беморни кўрикдан ўтказа туриб:
— Тишингизда катта ковак бор, катта ковак бор, катта ковак бор...
Бемор ҳайратланиб:
— Докор, нега бу сўзни уч мартта такрорладингиз?
— Мен бир мартта айтдим. Қолганлари ковакдан чиқаётган акс-садо бўлса керак.

Учта йигит жанозага борибди. "Фотиҳа ўқинг" деган маънода, — Ўқийсизми?, - дейишса
Домла:
— Ишлайман, - дебди.

Мактабнинг биринчи синфга келган ўқувчиларга ўқитувчиси тушунтирибди:
— Азиз болажонлар! Мактабда тўполон қилиш, баланд овозда гаплашиш, одобсизлик қилиш мумкин эмас. Агар бирор нима сўрамоқчи бўлсангиз, қўлингизни кўтариб мурожат қилинглар.
Шу заҳоти болалардан бири қўлини кўтарибди.
Ўқитувчиси:
— Нимани сўрамоқчисан Алишер?, - дебди таажжубланиб.
— Ҳеч нимани. Шунчаки, тушунтираётган тизимингиз қанчалик аниқ ишлашини текшириб кўряпман.

Урушга борган отахондан интервью олишмоқчи бўлиб, урушда кўрган воқеалардан бирор нарса гапириб беришини сўрашибди.
— Шу болам, бир куни шерикларимни тополмай, адашиб қолдим. Ўрмонда кетаётсам, қаршимдан учта немис душманлари чиқиб қолди. Шартта чўнтагимдан пичоқни олдим-да, бизни юртларга бошлаб келган оёқларини, қурол ушлаган қўлларини кесиб ташладим. Шу келишларига йўлбошчи бўлган кўзларини ўйиб олдим.
Журналист ҳайратланиб:
— Ота, шунча қийнагандан кўра шартта ўлдириб қўявермайсизми?, - деган эди, чол бамайлиҳотир:
— Ҳа болам, ўлдирардим-у, мандан олдин кимдир ўлдириб бўлган экан-да, - дермиш.

Йигит дўстига:
— Икки минг пул қарз бериб тур!
Дўсти чўнтагини кавлаб:
— Фақат бир ярим минг пулим бор.
— Майли беравер! Беш юз қарз бўласан шунда...

Хасис эр хотинига деди:
— Хотин, биласанми?, газетада ёзишича, бир мартта юракдан кулиш, тўртта тухумнинг қувватини бераркан. Ҳар куни қозон осавермай, болаларни кулдириб ҳам туриш керак!

Бир қиз дугонасига маслаҳат бермоқда:
— Агар севган йигитинг сени рашк қилишини хоҳласанг, унга мана бунақа смс хабар ёзиб юбор!:
"Жоним, яқинда тўйим бўлади. ...вой узр, сизга кетиб қолибди".

Поездда кетаётган эркак чекиш учун йўлакка чиқибди. Бир пайт қараса, поезд рельсдан чиқиб, ўрмон томонга юриб ва яна рельсга қайтаётган эмиш. Кўзларига ишонмасдан машинистни олдига югуриб бориб:
— Нима қиляпсиз?, - дебди ҳалиги одам.
Машинист эса:
— Поезд рельсида бир йигит ўтирган экан. Шу йигитни қувладим, - дебди хотиржам.
— Хўш, қочиб кетдими? - қизиқиб сўрабди йўловчи эркак.
— Йўқ, ўрмонга кирмасидан етволдим. Кейин ортимга қайтдим, - дермиш машинист.

Уйга қайтган эр ошхонада идиш юваётган хотинига қараб:
— Бу уйда ким хўжайин?, - деб бақирибди.
Қўлидаги това билан эрини бошига уриб: — сиз-да адаси, - дебди хотини.
Шу пайт қўшни аёл кириб келиб қараса, эр бурчакда ҳушсиз ётганмиш.
— Вой, эрингиз нега бу ерда ётибди?!, - деса,
— Уйнинг хўжайини қаерда хоҳласа, ўша ерда ётаверади, - дебди хотини.