Дода латифалар

Афандини тоби қочибди. Лекин табибга тўлашга пули ҳам йўқ экан.
Табибни олдига келиб:
— Айтинг-чи, сиз шамоллаб қолсангиз қандай тузаласиз? - дебди.
Табиб даволаниш сирини ипидан игнасигача айтиб берибди.
Афанди табибни гапини диққат билан эшитгач, "Раҳмат" деб чиқиб кетибди.

— Ада, менга ҳам бирорта йигит уйланармикин?
— Уйланади қизим! Онангдан сўра-чи, сеҳр-жоду қилиб йигитларни бошни айлантирадиган дуо эсидан чиқиб кетмаганмикин?!
— Ойим шундай дуони биладиларми?
— Албатта билади. Шу пайтгача қанақа қилиб унга уйланганимни тушунолмаяпман-ку!

Душманлар учта разведкачимизни ушлаб олишибди.
Биринчиси махфий паролни 2 соатда айтиб қўйибди. Иккинчиси 5 соатдан кейин қийноққа чидолмай айтиб берибди.
Учинчиси урушга борган Афанди экан. Афандини бир кун қийнашса ҳам айтмабди, икки кун қийнашса ҳам айтмабди.
Ертўлага ташаб қўйишса, бошини деворга уриб "Эсла, эсла!" дермиш.
— Нега бошингни урасан? - дейишибди.
Афанди:
— Ўзимам эсимдан чиқариб қўйгандим-да, - деган экан.

Болалар боғчасида иккита бола тувакда ўтирган экан бири дебди:
— Сен ўғил боламисан, қиз болами?
— Билмиман, - дебди.
— Тувакдан тур-чи, айтаман! - дебди бола.
— Ўғил бола экансан!
— Қаердан билдинг?
— Тувагинг кўк рангда экан. Қизларни боғча опам қизил тувакка ўткизадилар.

Бир бор экан, бир йўқ экан.
Ўша нарса пул экан.

— Салом дўстим! Эшитишимча урушда сен ярадор бўлган экансан?
— Ҳа, чап кўкрагимга ўқ теккан.
— Унда қандай қилиб тирик қолгансан, юрагингга тегмаганми ўқ?
— Йўқ! Ўқ теккан пайтда юрагим товонимга тушиб кетганди.

Икки бурга суҳбатлашмоқда:
— Эй ўртоқ, кал одамнинг бошида нима қилиб юрибсан? Сочи бор одамни бошида мазза қилиб юр!
— Мен ўзи сочи бор одамни бошида яшайман. Бу ерга фақат чанғи учгани келиб тураман.

Устоз ўқувчиларга: Эртага ҳаммангиз 5000 дан ремонтга олиб келинглар!
Шунда бир ўқувчи:
— Устоз мени дадам билан ойим Россияда-ку!? - деса, устоз:
— Унда 50 доллар олиб келавер, - дермиш.

''Бузоқни югургани сомонхонагача'' деган мақолни эшитган бузоқ умуман югурмайдиган бўлибди.