Дода латифалар

— Салом дўстим! Эшитишимча урушда сен ярадор бўлган экансан?
— Ҳа, чап кўкрагимга ўқ теккан.
— Унда қандай қилиб тирик қолгансан, юрагингга тегмаганми ўқ?
— Йўқ! Ўқ теккан пайтда юрагим товонимга тушиб кетганди.

Икки бурга суҳбатлашмоқда:
— Эй ўртоқ, кал одамнинг бошида нима қилиб юрибсан? Сочи бор одамни бошида мазза қилиб юр!
— Мен ўзи сочи бор одамни бошида яшайман. Бу ерга фақат чанғи учгани келиб тураман.

Устоз ўқувчиларга: Эртага ҳаммангиз 5000 дан ремонтга олиб келинглар!
Шунда бир ўқувчи:
— Устоз мени дадам билан ойим Россияда-ку!? - деса, устоз:
— Унда 50 доллар олиб келавер, - дермиш.

''Бузоқни югургани сомонхонагача'' деган мақолни эшитган бузоқ умуман югурмайдиган бўлибди.

Эр эрталаб уйқудан уйғониб, "Хотин!", - деб чақирса, хотини югуриб кириб:
— Турдингизми азизим? – деса, эри жилмайиб:
— Ҳа, турдим балиқчам! Нонуштани тайёрланг! - дебди.
Хотини ҳам жилмайиб:
— Ҳўп бўлди айиқ полвоним, - деб чиқиб кетаётса, эри ўзига-ўзи пичирлаб: "Нима бало у ҳам мени исмимни эсидан чиқариб қўйдимикин”, - дермиш.

Хотин эрига:
— Дадаси, бугун тушимда менга Galaxy олиб берибсиз.
— Хотинжон, сенга неча марта айтаман, ёмон туш сувга айтилади, бошқа ҳеч кимга айтилмайди деб!

Битта эркак йиқилиб тушиб, бошини ёриб олибди. Қонини ялаб кўриб, “Пешонам шўр экан”, - дермиш.

Бир йигит уйланиб, тўй куни келинга дебди:
— Мен эркак кишиман. Эркак киши "кўчани одами" бўлади. Шундай экан мен кўчада кўп бўламан. Сени борлигинг мен учун иккинчи даражали иш, тушундингми? - деса, келин:
— Ҳа тушундим! Энди мен шу уйга келин эканман, қайнона-қайнотамга набиралар туғиб, уларни хурсанд қилишим керак. Шундай экан, менга ҳам сизни кўчада эканлигингиз иккинчи даражали иш, - дермиш.

Бир куни афанди фарзандли бўлибди. Орадан бир йил ўтибди фарзанди биринчи айтган сўзи "Товуқ" бўлибди. Ўша куни товуқ ўлиб қолибди. Кейин "Сигир" деса, у ҳам эртасига ўлиб қолибди.
Афанди ўғлига:
— Ўғлим "Дада" демагин, илтимос, - дебди.
2 кун ўтиб, боласи "Дада" деган экан афанди уйига кириб, кўрпа-тўшак қилиб ётиб олибди. Бир кун ўтармиш, ўлмасмиш. 2 кун ўтармиш, ўлмасмиш.
Учинчи кунига хотини кириб:
— Чиқинг адаси. Қўшнимиз Қўчқор ака ўлиб қолибдилар, - деган экан.

Рус тилини яхши билмайдиган иккита йигит Россияда яшар экан. Бир куни товуқ гўштини сотиб олиш учун дўконга киришибди. Растага қарашса, товуқ кўринмабди. Биттаси сотувчини ёнига бориб:
— Где петух? - деса, сотувчини жаҳли чиқиб, ҳалиги йигитни ёқасидан олиб:
— Кто петух? - деб урмоқчи бўлса, ёнидаги шериги иккала қўлини тепага кўтариб:
— Стоп, стоп - дебди-да, югуриб бориб битта тухумни олиб келиб сотувчига кўрсатиб:
— Где мама? - дермиш.