Дода латифалар

Бир йигит табибга бориб:
— Негадир мени гапимни ҳеч ким эшитмаяпти. Уйдагилар, ишхонадагилар, кўчадагилар, ҳеч-ким... Сиз бирор чорасини топа оласизми деб ёнингизга келдим, - деса, табиб:
— Гапирсанг, тезроқ гапир ука. Мени вақтимни олма!, - дермиш.

Афанди ёғ олиш учун коса кўтариб бозорга борибди. Ёғфурушдан бир тангалик ёғ сўрабди. Ёғфуруш бир тангалик ёғни косага қуйган экан, коса тўлиб, озгинаси ортиб қолибди.
— Қолганини нима қиламиз? - сўрабди ёғфуруш.
— Орқасига қуй, - деб афанди косани ағдарган экан, ичидаги ёғ тўкилиб кетибди. Афанди ҳам озгинагина ёғни кўтариб, уйига келибди. Ёғни кўрган хотини қичқирибди:
— Шу ёғни олдингиз холосми?
Афанди бўлса:
— Эй нодон, кўп қичқирма! Бу ёғида ҳам бор, - дебди-да, косани ағдарган экан, қолган ёғ ҳам тўкилиб кетибди.

Қарға тумшуғида пишлоқ тишлаб, дарахтда ўтирган экан. Бир пайт дарахт тагига айёр тулки келибди-да, қўлидаги газетани вароқлаб ўқий бошлабди:
— Ўрмонимиздаги ҳаёт кундан-кунга яхшиланмоқда. Тез орада ҳар бир дарахт шоҳларида пишлоқлар пишиб туради...
Қарға эса буни эшитиб, тулкининг устидан — "ха-ха-ха", - деб кулган экан, оғзидаги пишлоқ тўппа-тўғри тулкининг қўлига келиб тушибди.
Шунда тулки пишлоқни оғзига солиб, дарахт тепасидаги қарғага:
— Газетадаги хабарлар устидан кулиш яхши эмас, - деган экан.

— Отахон, юз ёшдан ошибсиз. Буни сири нимада?
— Буни сири - умримда ҳеч ким билан тортишмаганман, гаров ўйнамаганман.
— Йўғеее, бўлиши мумкинмас...
— Тўппа-тўғри, бўлиши мумкинмас!

Ҳозирги қизларнинг севгисидан, менинг телефоним батарейкаси кўпга етади.

Мактабда эълон: "Ота-оналар мажлиси соат 3 да бошланади. Кириш бепул. Чиқиш 5 минг сўм."

Қўшни ўғлингизни тарбияси билан яхшилаб шуғуллансангиз бўлмайдими? Бемахалда тунги барларда, кафеларда дайдиб юраркан?!
— Сизга ким айтди?
— Ана қизим айтди, ҳар куни кўрар экан!!!

Тиқилинч автобусда, бир рус қиз силтаниб чолни тиззасига ўтириб қолиб...
— Ух ты, какой кошмар, - деса.
Чол:
— Қизим сенга теккан нарса кошмар эмас, носқовоқ, - дермиш.

Хотиним мендан хафа бўлса, гаплашмай қўяди. 2 кундан кейин ўзи биринчи бўлиб гапиришни бошлайди. Биласизми нимага? Чунки ўтган 2 кун мени тинч юрганимга чидай олмай гапирваради.

Бир киши уйини деворларига гулқоғоз (обой) ёпиштирмоқчи бўлибди. Пастки қаватдаги қўшнисини уйига тушиб сўрабди:
— Сиз яқинда ремонт қилган эдингиз. Қанча гулқоғоз сотиб олгансиз?
— Олти ўрам гулқоғоз сотиб олганман, - дебди қўшниси.
У киши ҳам бозордан олтита гулқоғоз сотиб олибди.
Таъмирлаш ишларини тугатиб бўлгач қараса, 2 та ўрам гулқоғоз ортиб қолибди.
Қўшнисини эшигини тақиллатибди.
— Қанақа одамсиз?! Ростини айтсангиз бўлмасмиди!? 2 та ўрам гулқоғоз ортиб қолди-ку, - деса, қўшниси:
— Менда ҳам 2 та ўрам ортиб қолди. Сиз мендан қанча гулқоғоз ишлатдингиз деб эмас, қанча сотиб олган эдингиз деб сўрадингиз-ку!