Doda latifalar

Maktabda:
— Biz sizni o‘g‘lingiz ustidan shikoyat qilish uchun chaqirdik. U o‘zini maktabda juda-yam yomon tutadi.
— Uyda ham o‘zini yomon tutadi. Men sizlarni chaqirayotganim yo‘q-ku!

Kampir:
— Chol, nimani o‘ylayapsiz?
Chol:
— Sen o‘ylayotgan narsani.
Kampir:
— O‘ling-yey, uyatsiz!

Bitta odam 4 raqamini ayta olmas ekan.
Non do‘koniga kirib "Menga 6 ta non bering. 2 tasi kerakmas" der ekan.

Boshqa uyga adashib kirib qolgan sigir nima deyishini bilmay:
“Kechirasizlar, sut olmaysizlarmi?” debdi.

“Boriga baraka”dan energiya tejamkor lampochka yutib oldim.
Uyga kelib, chiroqqa o‘rnatib ko‘rdim. Ishlamadi...
Rostan ham energiyani tejar ekan.

— Besh yil uchrashib, sevishib yurganimizdan keyin u qiz menga "Do‘st bo‘lib qolaylik" desa bo‘ladimi... Tasavvur qilyapsizmi holatimni? Besh yil-a, besh yil!
— Bitta shapaloq solmadizmi shu gapiga?!
— Kechirasiz, siz aniq psixologmisiz?

Shaharga ish bilan kelgan xo‘roz grilda aylanib pishayotgan tovuqlarni ko‘rib dedi:
“Qishloqda tuxum rejasi bajarilmayotgan paytda, senlar karusel uchib yurganingga o‘laymi..!”

Bir kuni dollar olamdan o‘tib, do‘zaxga tushibdi. Qarasa, jannatda faqat so‘mlar yurganmish. Shunda u:
— Mening qadrim baland edi. Nega jannatda sizlar yuribsizlar? – desa, so‘mlar javob qaytaribdi:
— Sen biror marotaba ehson qutisiga tushganmisan?

Boshlang‘ich sinf o‘qituvchisi o‘quvchilariga:
— Qo‘limda ikkita olma bor edi. Bittasini yeb qo‘ydim. Nechta qoldi? - desa, orqada o‘tirgan bir bola sinfdoshiga qarab:
— Kap-katta odam shuncha bola turganda, olmani o‘zi yeb qo‘yib, endi uyalmasdan bizdan so‘rashini qara! - dermish.

Kunlarning birida afandi eshagini yo‘qotib qo‘yibdi. Ancha qidirsa ham, topa olmabdi. Oxiri hafsalasi "pir" bo‘lib, hiyobondagi o‘rindiqda o‘tirsa, orqa tarafda ikki sevishgan suhbatlashayotganmish.
Yigit qizga:
— Seni ko‘zlaringga qarasam, butun olamni ko‘rgandek bo‘laman, - desa, afandi ular tomonga shartta o‘girilib:
— Qarab ko‘r-chi, meni eshagim ko‘rinmayaptimi?! - dermish.