Doda latifalar

Afandi bemahalda uyiga mehmon boshlab kelgan edi, xotini urishib berdi:
— Uyda hech narsa yo‘q-ku, mehmon boshlab kelasiz!
— Unday bo‘lsa,— dedi Afandi,— mehmon ko‘chada turibdi, chiqib Afandi yo‘q deya qol!
Afandining xotini yo‘lakka chiqib, eshik orqasidan:
— Xush kelibsiz, mehmon, uyga kiring desam, Afandi yo‘qlar, endi borlarida boshqa kelarsiz,— dedi.
Mehmon o‘shqirdi:
— Qanaqa bema’ni xotinsiz! Hozir holu jonimga qo‘ymay olib keldilar-ku. Hozir ko‘z oldimda uyga kirib ketdilar!
Afandi quloq solib tursan edi, eshikka yaqinroq borib dedi:
— Afandining eshigi bitta deb senga kim aytgan edi, narigi eshikdan chiqib ketgandir-da!

Bir yigit hech uylanmasmish. Onasi:
— Bolam nega ko‘rsatgan qizlarimni birortasini ham xohlamayapsan, desa,
O‘g‘il:
— Ona ularning hammasi g‘irt, debdi.
— Voy u nima degani, desa,
O‘g‘il:
— Nima deyishni bilmay, ishyoqmas, dangasa, uyquchi, deb tushuntiribdi.
Ona shunda:
— Voy 3 opang ham g‘irt edi, bib binoyi yashab ketdi, qolaversa manam rosa uchiga chiqqan g‘irt bo‘lganman. Adang sezmagan ham, dermish.

Misr ehromlarini barpo etish vaqtida quruvchilar tosh plitalarni ko‘tarishda allaqanday ko‘tarish mexanizmlari - zamonaviy liftlarga o‘xshash vositalardan foydalanishgan, degan fikr bor.
Ehromlarning yuqori qismlarida mehnat qilgan qullar tabbiy ehtiyojlarini qondirish uchun jiddiy muammolarga duch kelishgan: chunki balandlikdan turib hojatni chiqarish tufayli ular qorovullarning g‘azabiga va fir’avnlarning la’natiga duchor bo‘lishlari mumkin edi.
Faqatgina lift ixtiro qilingandan so‘nggina olimlarimiz qullar ushbu nozik vaziyatdan qanday chiqib ketishganini ihtiro qilishdi.

Shahar hokimining tomog‘iga suyak tiqilib, o‘ladigan bo‘lib qoldi. Qaratmagan tabibi qolmadi. Hech kim chora qilolmadi. Nihoyat Afandini eslashdi, unga odam yuborildi. Afandi o‘zi kelmay bir parcha qog‘ozga bir nima yozib yubordi.
Hokim qog‘ozni ochib ko‘rishi bilan bo‘yni cho‘zildi-yu, suyak — tomog‘idan o‘tib ketdi.
Odamlar hayron bo‘lib, kog‘ozga qanday duo yozilgan ekan deb qarashsa, Afandi:
— «Poraga kelgan qo‘yning suyagi», deb yozgan ekan.

Afandi ko‘chadan taqa topib oldi, juda xursand bo‘lib borayotgan edi, bir oshnasi so‘radi:
— Ha, Afandi, buncha xursandsiz? Afandi qo‘lidagi taqani ko‘rsatib dedi:
— Bitta taqa naqd, yana uchta taqa-yu usti but bo‘lsa, bitta ot degan so‘z. Chu!

Vrach qabuliga kelgan bemordan so‘rabdi:
— Yoshingiz nechida?
— 50 ga kirdim.
— Farzandlardan nechta?
— 3 ta.
— Hammasini to‘yini ko‘rganmisiz?
— Ha, doktor! Lekin savol-javobingizdan qo‘rqib ketyapman. Kasalim jiddiymi?

— Tog‘a, nega GAI xodimlari mashinalarni ko‘rganda yo‘lga yugurib chiqishadi?
— Ularni yosh boladek, mashina yo‘lidan ehtiyot qilishimiz kerak.

— Siz firibgarlikda ayblanmoqdasiz! Mijozlaringizga umrni uzaytiradigan dorilar sotar emishsiz... Buning uchun avval ham sudlanganmisiz?
— Ha, 1800, 1890 va 1910 yillarda sudlanganman.

Kichkina bir chumoli go‘rkov bo‘lib ishlar ekan.
— Bir kuni fillar kelib do‘stimiz o‘ldi, go‘r qazib berasanmi? - deyishgan ekan.

Odamlar niqob taqishiga qaraganda og‘iz-burni jag‘ida joylashganga o‘xshaydi.