Бир йигит дўстига телеграмдан:
— Энди қоғоз хатлар орқали гаплашсак нима дейсан?, - деб ёзибди.
Анча танаффусдан сўнг унга жавоб келибди:
— Нима Алишер, қамоққа тушдингми?
— Салом ўртоқ! Бандмасмисан?
— Йўғ-е, бўшман, ишдаман!
Ҳар йили мактабга линолеум учун пул бераверишдан чарчаган ота-оналар, бу йили синф хоналарига асфальт ётқизишга келишиб олишди.
— Манави дориларни олиб қўйинг.
— Вой, аччиқлигини. Қандай дори эди ўзи?
— Суваракка қарши...!
— Адажон, тушимда менга беш минг берганмушсиз...
— Ўша пулларни ўзингга олиб қўяқол, ўғлим!
Бир куни савлатли кийинган эркак, автобус бекатида одоб билан ҳаммани ўтказиб юбориб, охирги бўлиб ўзи автобусга чиқибди. Лекин кутилмаганда оёғини эшик сиқиб қолган экан,
— Падарингга лаънат, эшшак, ҳайвон! Оч эшикни хезалак! Нима кўрмисан аҳмоқ, ..., - деб сўкина бошлабди.
Қўрқиб кетган ҳайдовчи шу заҳоти эшикларни очибди. Бояги эркак дарҳол ўзига келиб, уст-бошини тўғрилаб, ҳушмуомалалик билан:
— Узр сўрайман! Жуда қўрқиб кетдим-да..., - дермиш жилмайиб.
Қамоқхона бошлиғи электр стулда ўтирган жиноятчига қараб:
— Сўнгги тилагингни айт! Амалга ошираман!, - дебди.
Жиноятчи кўп ўйлаб ўтирмай:
— Илтимос, қўлларингизни ушлаб турай. Шунда қўрқмайман!, - дермиш.
Учрашувга чиққан ёшлар суҳбатлашмоқда:
— Қаерда ишлайсиз?, - сўрабди қиз.
— Ёқилғи қуйиш шаҳобчасида, - жавоб берибди йигит.
— Қўлингиздан яна бирор нима келадими?
— Ҳа. Бензиннинг ҳиди келади.
Эр хотинига дебди:
— Хотин, ишдан келганимда дўппим пешонамда турган бўлса, демак кайфиятим яхши. Истаган нарсангни сўрашинг мумкин. Агар дўппим бошимни тепасида бўлса, кайфиятим ёмон. Яхшиси менга яқинлашма!
Хотини эрига қараб туриб:
— Дадаси, уйга келганингизда мени қўлларим белимда бўлса, кайфиятим чатоқ. Сизни дўппингиз қаерда эканини фарқи йўқ менга, - деган экан.
— Дадаси, яқинда болалар мактабга чиқишади. Барча зарур нарсаларни рўйхатини тузиб чиқдим. Ўқийми?
— Йўқ, шошма! Олдин валерианкамни олиб чиқ.
143 144 145 146 147 ... 507