Дода латифалар

Афанди чарчаб узоқ йўлдан келар эди. Йўлда отлиқ кетаётган маҳалла элликбошисига кўзи тушиб қолди ва ундан илтимос қилди:
— Тўнимни олиб кетмайсизми?
— Майли,— рози бўлди элликбоши,— қишлоққа боргач уни кимга бериб қўйишим керак?
— Тўнимнинг ўзи отдан тушиб, уйни топиб кетади.
— Масхарабозликни қўйинг, Афанди, ҳеч жаҳонда тўн ҳам уйини топиб кета оладими?
— Ахир, унинг ичида ўзим бўламан-да!— деди Афанди.

Афандининг ити болалаган эди, бир неча кишилар унинг уйига меҳмон бўлиб келиб, сўзлашиб ўтиришар эди. Кучук болалари уйга кириб меҳмонлар билан ўйнашиб, безовта қила бошладилар.
Меҳмонлардан бири ҳазиллашиб:
— Афанди, арзандаларингизга одоб ўргатсангиз бўлмайдими?, — деди.
— Нима қилай, тоғаларини кўриб суюнганларидан суйкалишяпти-да, — дея жавоб берибди Афанди.

Шифокор қабулига келган бемор:
— Жудаям семириб кетяпман. Нима қилсам бўлади?
— Жисмоний машқларни кўпроқ бажаринг!
— Шундоқ ҳам ишга пиёда бориб-келаман.
— Бу камлик қилади. Эрталаб ва кечқурунги тиқилинч вақтда автобусга чиқиб туринг!

Иккита оғайни суҳбатлашмоқда:
— Чекишни ташлаймиз!
— Нимага?
— Бир ойда қанча пул тежаб қолишимизни биласанми?!
— Унда ичишни ҳам ташлайлик.
— Шунча пулни нима қилмоқчисан ўзи?

— Ойлик маошинг яхшими?
— Маошим яхши. Нарх-наво ёмон!

Иккита одам кафеда овқатланиб бўлгач, официантга қараб:
— Ҳисоб қанча бўлди? - дебди.
Официант футбол мухлиси экан:
— Ливерпуль-Брайтон 1:0, - дебди.

— Мактаб бозори қилдингизми?
— Ҳа! Кундалик, валерианка ва камар сотиб олдим.

Бир одам янги ишга кирибди. Нуқул ишхонага бир йигит соат 11:00 да келиб, компьютерда ўтириб, бирор иш қилмасдан кетавераркан.
У одамниям жаҳли чиқиб, эртаси куни у ҳам соат 11:00 да келса, унга ҳайфсан беришибди.
— Нимага? Анави йигит ҳар куни 11:00да ишга келади. Унга ҳеч нарса демайсизлар-ку! - деса, бошлиғи:
— У йигит меҳнат таътилида-ку! - деган экан.

Агар эр-хотин урушиб қолса, хотин "Онамникига кетаман" дейди.
Ичкуёв бўлса, эр нима деркин?!

Врач бемор эркакни кўрикдан ўтказиб бўлгач, ташқарига чиқиб теришини сўрабди ва беморни хотини билан гаплашиб олиши кераклигини айтибди.
— Эрингизни аҳволи жиддий! – деб гап бошлабди врач. — Агар узоқ умр кўришини хоҳласангиз, унга фақат яхши гапириш, мазали таомлар тайёрлаб беришингиз, дам олишини таъминлашингиз, энг муҳими асабийлашмаслиги керак! – дебди.
Хотин врачни хонасидан чиқиб, эри билан уйга кетаётса, йўлда эри сўрабди:
— Врач нима деди хотин?
— Сизни узоқ яшамаслигингизни айтди, - дебди хотини.