Дода латифалар

Оддий аскар Кайфиев бир қадам олдинга. Кеча яна ичибсиз, агарда ичишни ташласангиз сизга сержант унвонини бераман.
Кайфиев жавоб берибди:
— Сержант унвонини нима қиламан, ичсам ўзимни Генералдек ҳис қиламан-ку.

Бир кун эрталаб қизча дадасидан сўрабди
— Дада асалниям оёғи бўладими?
— Йўқ қизим нимага бунақа деяпсан?
— Кеча кечқурун ойимга "асалим оёғизни кўтаринг" дедизку,- дебди.

Афанди чарчаб узоқ йўлдан келар эди. Йўлда отлиқ кетаётган маҳалла элликбошисига кўзи тушиб қолди ва ундан илтимос қилди:
— Тўнимни олиб кетмайсизми?
— Майли,— рози бўлди элликбоши,— қишлоққа боргач уни кимга бериб қўйишим керак?
— Тўнимнинг ўзи отдан тушиб, уйни топиб кетади.
— Масхарабозликни қўйинг, Афанди, ҳеч жаҳонда тўн ҳам уйини топиб кета оладими?
— Ахир, унинг ичида ўзим бўламан-да!— деди Афанди.

Афандининг ити болалаган эди, бир неча кишилар унинг уйига меҳмон бўлиб келиб, сўзлашиб ўтиришар эди. Кучук болалари уйга кириб меҳмонлар билан ўйнашиб, безовта қила бошладилар.
Меҳмонлардан бири ҳазиллашиб:
— Афанди, арзандаларингизга одоб ўргатсангиз бўлмайдими?, — деди.
— Нима қилай, тоғаларини кўриб суюнганларидан суйкалишяпти-да, — дея жавоб берибди Афанди.

Хотин эрига дебди:
— Жудаям семириб кетяпман. Бошқасини ёқтириб қолмайсизми ишқилиб?!
Эр дебди:
— Хавотир олма хотин! Ўз вазнингда аёллар ичида энг гўзали сенсан!

Шифокор қабулига келган бемор:
— Жудаям семириб кетяпман. Нима қилсам бўлади?
— Жисмоний машқларни кўпроқ бажаринг!
— Шундоқ ҳам ишга пиёда бориб-келаман.
— Бу камлик қилади. Эрталаб ва кечқурунги тиқилинч вақтда автобусга чиқиб туринг!

Иккита оғайни суҳбатлашмоқда:
— Чекишни ташлаймиз!
— Нимага?
— Бир ойда қанча пул тежаб қолишимизни биласанми?!
— Унда ичишни ҳам ташлайлик.
— Шунча пулни нима қилмоқчисан ўзи?

— Ойлик маошинг яхшими?
— Маошим яхши. Нарх-наво ёмон!

Иккита одам кафеда овқатланиб бўлгач, официантга қараб:
— Ҳисоб қанча бўлди? - дебди.
Официант футбол мухлиси экан:
— Ливерпуль-Брайтон 1:0, - дебди.

— Мактаб бозори қилдингизми?
— Ҳа! Кундалик, валерианка ва камар сотиб олдим.