Дода латифалар

— Бу жой қандай мазза, қулай, ёқимли ва мароқли!
— Қаердасан ўзи? Қаерда ўтирибсан?
— Ота-онамни елкасида.

— Яхши йигит, сиз учувчимисиз?
— Йўқ.
— Нега унда шундай чиройли қизни олдидан "учиб" ўтяпсиз?

Икки йигит кўчада "кетворган" бир қизни учратиб гап "отишибди":
— Яхши қиз, гўзаллик салонидан келяпсизми?
— Ҳа.
— Салон ёпиқ эканми?!

Бир ўзбек Францияга борибди. Эйфель минорасига қараб турса, француз йигит ўтиб кетаётган экан. Уни тўхтатиб сўрабди:
— Бу минорани қанча вақтда қуришган?
— Бир ойда, - дебди француз.
Ўзбек, - бу йигит мени алдади, - деб ишонмабди.
Кейин ўша француз Ўзбекистонга келибди. У Регистонга келиб, ҳалиги ўзбекни учратибди ва ундан сўрабди:
— Бу иморатларни қанча вақтда қуришган?, - деса,
— Ҳозир келаётганимда йўғиди, - дермиш ўзбек.

Машҳур жамоа футболчиси ўз уйига спорт мухбирларини чақириб, уйида бор техника анжомларини бирма-бир кўрсата бошлабди:
— Мана бу телевизор, бу кондиционер, бу музлатгич, микротўлқинли печь, ...
Мухбирлар ҳайрон бўлиб, футболчидан нега буларни кўрсатаётганини сўрашса:
— Сизлар нуқул "бу футболчини техникаси йўқ", деб газетага ёзасизлар, сизларга яна қанақа техника керак?, - дермиш.

Қуён дўконга кириб айиқдан сўрабди:
— Кофе борми?
— Йўқ, бизда унақа нарса сотилмайди - дебди айиқ.
Эртасига қуён яна келиб?
— Кофе борми?
— Йўқ дедимку сенга, - дебди жаҳл билан айиқ.
Учинчи куни яна шу ҳолат такрорланган экан, айиқ:
— Агар яна бир мартта кириб кофе сўрасанг қўлоғингга мих қоқиб, деворга илиб қўяман, - деб бақирибди.
Қуён қўрққанидан олди-орқасига қарамай қочибди.
Уч кундан сўнг қуён дўконга секин кирибди-да дебди:
— Мих борми?
— Йўқ.
— Бўлмаса кофе борми? - дермиш.

— Алло, бу жиннихонами?
— Ҳа!
— 18-палата бўшми?
— Ҳа, бўш!
— Ураа, демак мен қочибман!

Қизлар агар бир вақтни ўзида икки килога озишни истасангиз юзингиздаги макияжни ювиб ташланг.

— Яхши қиз, ҳар сафар жилмайганингизда мен сизни хонамга таклиф қилгим келади.
— Роса хотинбоз экансиз-да!
— Йўғ-э, мен тиш докториман.

Никоҳ икки хил асаб тизимининг тинч-тотув яшашидир