Дода латифалар

Бир абитуриент имтиҳон пайтида ёнида абитуриентга дебди:
— Сенинг исминг нима?
— Сардор. Сеники-чи?
— Мени исмим ҳам Сардор. Яна мени ҳужжатларим билан ўрнимга имтиҳонга кирган бўлмагин...!

Бир киши қари донишманддан:
— Аёлларни яхши ёки ёмонлигини қандай ажратса бўлади? - деб сўрабди.
— Уларни гапиришидан, - жавоб берибди донишманд.
— Агар гапирмаса-чи?, - сўрабди киши.
Шунда донишманд:
— Шунча яшаб, бундай яхши аёлни учратмадим, - деб жавоб берибди.

Ҳаво шунақанги иссиқки, ҳатто этик кийган мушук ҳам ёзги шиппакда юрибди.

Икки қўшни гаплашиб ўтиришган экан:
— Нега сизни уйингиздан доим мушукни қаттиқ чинқириб миёвлаши эшитилади?
— Мен уни чўмилтираман.
— Мен ҳам ўзимни мушугимни чўмилтираман. Лекин унақа миёвламайди-ку!
— Сиз уни сувини сиқасизми?

Бой хизматкори билан саёҳатга чиқишибди.
Кеч кириб, бир жойда тўхташибди-да, тунаш учун чодир тикишибди. Сўнг шу чодирга кириб ухлаб қолишибди. Тонгга яқин хизматкор ўйғониб, ётган жойида хўжайнига шундай дебди:
— Анави осмонда кўриниб турган юлдузлар нимани англатади?
Бой:
— Шуни ҳам билмайсанми нодон!? Кун иссиқ, ҳаво очиқ бўлишини англатади, - деса, хизматкор:
— Балки чодиримизни ўғрилаб кетганини билдирар...?! – деган экан.

Бир кишининг касби дурадгор экан. Хотини уйда йўқлигида болаларига эртак айтиб бермоқчи бўлибди.
— Ўтган замонда бир мамлакат шаҳзодаси бошқа подшоҳликнинг маликасини севиб қолибди.
Маликага хат ёзиб, кабутардан жўнатибди. Уч кеча-ю, уч кундуз ухламасдан, маликадан хат кутибди. Ваниҳоят, кабутар учиб келибди.
— Кейин нима бўпти ада? – сўрабди қизи.
— Қараса, оёғига хат боғланган. Малика жавоб ёзибди, деб ўйлаб, шошиб-пишиб хатни очиб қараса...
— Нима ёзилган экан хатда? – яна қизиқиб сўрабди қизи.
— У ерда “Қилич ва қалқонларга буюртма оламиз. Арзон нархларда”, - деган реклама турганмиш.

Бир йилда туғилганлар “Тенгдош” дейилса, бир кунда туғилганлар “Кундош” деб аталар экан.

Айрим аёллар эрталаб ошхонага чиқганларида у ерда эрини кўришса, "Тинчликми?" деб сўрашади...

Икки ака-ука йўлда кетаётиб, олма дарахтига кўзи тушибди. Қараса дарахтда бир дона олма қолган экан. Ака олмани укасидан олдин оламан деб шошиб дарахтга чиқиб бораётса, олма пастга тушиб кетибди. Укаси олмани олиб еб қўйибди.
— Акаси дарахтдан тушиб, укасига
— Кўрдингми, мен билан юрсанг олма ейсан, - дермиш.

— Синглингни ўз қўлингда ишлайдиган кассир йигитга турмушга берганинг росми?
— Ҳа, рост. Синглим мени кассиримга турмушга чиқди.
— Нега ахир?! Сен кассир йигитни "қўли эгри" деб ёқтирмас эдинг-ку?
— Тинчлан! Энди у ишхонадан ўғрилаган ҳамма пуллар синглимни қўлига келиб тушади.