Дода латифалар

Учта хотин суҳбатидан:
Биринчи хотин:
— Эрим ҳар байрам кунлари тўйиб ароқ ичади.
Иккинчи хотин:
— Мени-ям эрим ичади. Фақат чойхонага борган кунлари ичади.
Учинчи хотин:
— Мени эрим... – деб турса, эри келиб қолиб дебди:
— Хотин, календарга қара-чи, бугун байрамми? “Йўқ” дейсанми!? Унда мен чойхонага кетдим, – дермиш.

Эрталаб кўчага чиқиб қарасам, одамлар югуриб юришибди. Семиз одамлар югуриб кетишмоқда. Гўёки, “семизлик”дан қочиб кетаётишгандек...

Бир одам имтиҳон топширгани борса, домла исмини сўрабди.
— А-а-а-анвар, - дебди ҳалиги одам.
— Нега исмингизни А-а-а-анвар деяпсиз? Дудуқмисиз? – дебди.
— Йўқ, паспортимга исмимни шундай ёзишган, - деб жавоб берган экан.

— Телевизор ҳеч қачон газетанинг ўрнини боса олмайди.
— Нимага энди боса олмас экан?
— Мана мисол учун, сен телевизорни юзингга босиб ухлай оласанми?

Ёш қиз телефонига қараб ўтирса, бувиси ёнига келиб:
— Шу телефонингни доим қўлдан қўймайсан. Нималар қиласан? – дебди.
Қиз жавоб берибди:
— Қаранг бувижон, мана бу онлайн дўкон. Бу группалардан кўйлакларни буюртма қилса бўлади. Уйгача олиб келиб беришади. Мен мана буларни буюртма қилдим...
Бувиси:
— Болам, шунча тунги кўйлакларни нима қиласан? – деса, қиз:
— Бувижон, бу тунги кўйлаклар эмас! Ўқишга кийиб борадиган кўйлаклар-ку ахир!!! – дермиш.

Икки дўст суҳбатидан:
— Қарияларимиз айтишади-ки, аввалги ўзбек киноларини кўрган одамлар, ўзларига керакли хулосаларни чиқаришар экан. Ҳозиргилари эса унақа эмас!
— Бўлмаган гап! Масалан, мен кеча бир кино кўрдим... Бошқа умуман ўзбек фильмларини кўрмайман деган хулосага келдим.

СМС ёзганда “Салом” сўзида қанчалик “о” ҳарфи кўп бўлса, у инсон сизни шунчалик соғинган бўлади. Масалан:
— Салооооом!
Жавоб:
— Салм!

Бир абитуриент имтиҳон пайтида ёнида абитуриентга дебди:
— Сенинг исминг нима?
— Сардор. Сеники-чи?
— Мени исмим ҳам Сардор. Яна мени ҳужжатларим билан ўрнимга имтиҳонга кирган бўлмагин...!

Бир киши қари донишманддан:
— Аёлларни яхши ёки ёмонлигини қандай ажратса бўлади? - деб сўрабди.
— Уларни гапиришидан, - жавоб берибди донишманд.
— Агар гапирмаса-чи?, - сўрабди киши.
Шунда донишманд:
— Шунча яшаб, бундай яхши аёлни учратмадим, - деб жавоб берибди.

Ҳаво шунақанги иссиқки, ҳатто этик кийган мушук ҳам ёзги шиппакда юрибди.