Дода латифалар

Дугоналар суҳбатлашмоқда:
— Бир йигит билан танишган эди. У менга ёқмади. Қандай қилиб ундан қутулсам экан?
— Одатда бундай ҳолатларда мен ўша йигитдан қарз сўраб тураман. Қарабсан-ки, осонгина қутуласан.

Бир ёш йигит хилват кўчада одамларни тунаб, ўғрилик қилиб юрса, кекса отахон келиб:
— Ўғлим, бу нима қилганинг?! Отанг шу юришингни билса нима қилади?! - дебди.
Шунда йигит иккиланмай жавоб берибди:
— Отам мени ўлдиради! Чунки бу унинг ҳудуди!!!

— Одамлар вақтинча аблаҳ бўлиши мумкинми?
— Ҳа! Агар сўралган пулни соат 17:00да олиб боришинг керак бўлса-ю, сен уни 17:30 да олиб борсанг, демак сен ярим соатга аблаҳ бўлиб турасан.

Ҳарбий хизматга келган аскарлар сафда туриб, йўқламадан ўтмоқдалар:
— Абдуллаев
— Мен!
— Илҳомов
— Мен!
— З0 итов
— Мен! Зоитовман, ўртоқ старшина, Зоитов!

Бир киши мардикор бозорига бориб:
— Менга иккита еврей керак, - дебди.
— Еврейни нима қиласиз? - деб сўрашса,
— Уйимни евроремент қилдирмоқчиман, - дебди.

Афанди бир жойда тўй бўляпти деб эшитди, гарчи таклиф қилинмаган бўлишига қарамай, тўйга жуда ҳам боргиси келибди. Ўйлаб-ўйлаб баҳона топибди. Бир варақ қоғозни тўрт буклаб, чўнтагига солибди-ю, тўйхонага отланибди. Тўй эгасига бориб:
— Сизга қозидан хат,— деб қоғозни берибди. Тўй эгаси қувониб, хатни олиб, Афандини тўйхонага киргизиб тўрга ўтказибди. Афанди эса вақтдан фойдаланиб, дастурхондаги нози-неъматларни бир бошдан ея бошлабди.
Тўй эгаси қоғозни очиб қараса, бўм-бўш.
— Қоғозда ҳеч нарса ёзилмаган-ку! - дебди афандининг ёнига бориб.
— Ишлари зарур бўлгани учун қоғозга хат ёзишга қўллари тегмади,— дермиш Афанди.

Бир куни подшоҳ хизматкорларини чақириб дебди:
— Сизларга бир кун муҳлат. Агар эртага гапирадиган қушни топиб келмасанглар, ҳаммангизни жазолайман!
Хизматкорлари нима қилишини билмай, туни билан чора излашибди. Ўйлаб-ўйлаб, афандига мурожат қилишибди. Афанди:
— Асло қайғурманглар. Менда чора бор, - дебди.
Эртаси кунига шоҳ саройига катта қора қарға билан афанди кириб келибди. Буни кўрган хизматкорлар жонларидан умидини узиб туришса, шоҳ қарғага қараб:
— Манави одам карми? - деб хизматкорларидан бирини кўрсатибди. Шунда қарға "Каррр" деса, подшоҳ қувониб:
— Ана бўларкан-ку! - дермиш.

Мени тилакларимни эшитган сеҳргарларнинг сеҳрли таёқчаси синиб тушди, олтин балиқча сувга бўкиб ўлди, чол ибн Хаттоб эса соқолини қиртишлаб ташлади.

Эр-хотин уйқуга кетаётса, шкаф ичидан овоз келибди:
— Эринг ухладими?
Хотини:
— Шунақага ўхшайди?!
Шкаф ичидан:
— Ундай бўлса, мен кетдим!
Шу пайт эри сакраб ўрнидан туриб:
— Ҳали сени кредит пулингни тўлаб бўлмадим. Қаёққа кетасан???

Ота-оналар мажлисида бир боланинг отасидан ўқитувчи сўрабди:
— Мактабимиз учун нима қилиб бера оласиз?
Ота:
— Порталга ёзиб бера оламан!
Шундан кейин бу отани ўғли мактабни битириб кетгунча умуман мажлисларга чақириб безовта қилишмабди...!